3 Hour Aggressive War Epic Music Collection! Most Powerful Military soundtracks Non Stop Mix 2018
Παρασκευή, 22 Ιουνίου 2018
3 HOUR AGGRESSIVE WAR EPIC MUSIC COLLECTION! MOST POWERFUL MILITARY SOUNDTRACKS NON STOP MIX 2018
3 Hour Aggressive War Epic Music Collection! Most Powerful Military soundtracks Non Stop Mix 2018
Κυριακή, 17 Ιουνίου 2018
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ "ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ": ΠΡΕΣΠΕΣ - ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΣΙΠΡΑ & ΚΟΤΖΙΑ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ!!
17/6/18
Επιστροφή Τσίπρα – Κοτζιά στον Τόπο του Εγκλήματος!!
Από τη συνάντηση των Σλαβοφρόνων στις Πρέσπες με τον Ζαχαριάδη στο μέσον.
Οι Πρέσπες, το «Τρίγωνο των Πρεσπών», η «Ελεύθερη Ελλάδα», ήταν το κέντρο της Κομμουνιστικής Ανταρσίας του 1946-49 με τη βοήθεια των Σλάβων της Γιουγκοσλαβίας και της Κομιντέρν. Εκεί ελήφθησαν οι χειρότερες, οι πιό προδοτικές αποφάσεις του ΚΚΕ και του λεγόμενου ΔΣΕ:
1. Το τρίγωνο των Πρεσπών από τις αρχές του 1947 είναι η έδρα του αρχηγείου του «ΔΣΕ» που διεθύνει την κομμουνιστική εξέγερση εναντίον της Ελληνικής κυβέρνησης και του Ελληνικού Στρατού,
2. Εκεί εγκατεστάθη το καλοκαίρι του 1947 και ο γραμματέας του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης (ίδε τη σπηλιά που ήταν το γραφείο του),
3. Εκεί έγινε τον Δεκέμβριο του 1947 η συνεδρίαση των ηγετών του ΚΚΕ και του «ΔΣΕ» που απεφάσισε τον σχηματισμό της «Προσωρινής Δημοκρατικής Κυβέρνησης». Εκεί ήταν η έδρα της «κυβέρνησης» μέχρι το καλοκαίρι του 1949, λίγο πρίν το τέλος, που πέρασε στον Γράμμο και στη συνέχεια στην Αλβανία.
4. Στις Πρέσπες ελήφθησαν οι αποφάσεις εφαρμογής από το ΚΚΕ και τον ΔΣΕ της Συμφωνίας του Μπλέντ που προέβλεπε τη δημιουργία «Ὁμόσπονδης Λαϊκῆς Δημοκρατίας τῆς Μακεδονίας» στην οποία θα περιλαμβανόταν και η Ελληνική Μακεδονία.
5. Το Παιδομάζωμα των Ελληνόπουλων απεφασίσθη στις Πρέσπες, και από την περιοχή του Τριγώνου των Πρεσπών πέρασαν πολλές χιλιάδες παιδιών κυρίως από τη Δυτική Μακεδονία, αλλά και από Θεσσαλία και Στερεά Ελλάδα, προς Γιουγκοσλαβία και Αλβανία.
6. Στις Πρέσπες συνήλθε τον Ιανουάριο του 1949 η 5η Ολομέλεια του ΚΚΕ. Μιά απόφαση της ολομέλειας έλεγε: «Στη Βόρεια Ελλάδα ο Μακεδόνικος (Σλαβομακεδονικός) λαός τάδωσε όλα για τον αγώνα και πολεμά με μια ολοκλήρωση ηρωισμού και αντοθυσίας, πού προκαλούν τον θαυμασμό. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία, ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης του ΔΣΕ και της λαϊκής επανάστασης, ο Μακεδόνικος λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάστασή του..» Στη νέα «Προσωρινή Δημοκρατική Κυβέρνηση» έγιναν «υπουργοί» και 3 Βουλγαρομακεδόνες, οι Πασκάλ Μητρόφσκυ, Σταύρο Γκότσεφ και Γκέλο Κόϊτσεφ!
7. 25 - 26 Μαρτίου του 1949 στο χωριό Ψαράδες των Πρεσπών συνήλθε το 2ο συνέδριο του ΝΟΦ (Λαϊκό Απελευθερωτικό Μέτωπο Σλαβομακεδόνων) με παρόντα τον Ζαχαριάδη, ο οποίος στην ομιλία του διακήρυξε και την «ένωση της Μακεδονίας σε ένα ενιαίο, ανεξάρτητο, ισότιμο Μακεδονικό κράτος μέσα στη Λαϊκοδημοκρατική Ομοσπονδία των Βαλκανικών λαών, που είναι η δικαίωση των πολύχρονων αιματηρών αγώνων του μακεδονικού λαού..."!
Ο Τσίπρας με τον Κοτζιά, ως πιστά μέλη του ΣΥΡΙΖΑ (=Κ.Κ. Εσωτερικού) επιστρέφουν στις Πρέσπες (στους Ψαράδες) να αποτελειώσουν το παλιό έργο των πολιτικών προγόνων τους.
Και εμείς, η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων, παρακολουθούμε το ξεπούλημα της Μακεδονίας, την Εθνική μας Ταπείνωση, την Παράδοση των Ιερών και των Οσίων της Ιστορίας μας, αδύναμοι να αντιδράσουμε εντός των δημοκρατικών γραμμών.
Τελικά, οι Σλάβοι πέρασαν!!!
Ioannis Bougas
https://www.facebook.com/ioannis.bougas?hc_ref=ARRhG7q2Y0ppva-StnqtB1T5P-JSs6zdAOSa4Mmbby11Xw8zH1p1ZZ5Wd9_bpiRapi8&fref=nf
ΠΗΓΑΙΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ:
"ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΑ"
http://infognomonpolitics.blogspot.com/2018/06/blog-post_827.html
Σάββατο, 16 Ιουνίου 2018
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ "ΑΝΤΙ ΜΕΤΑΤΡΟΝ": ΣΚΟΠΙΑΝΟ & "ERGA OMNES" - ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΠΟΡΡΕΟΥΝ
Πλέον όλο και περισσότερο γίνεται αντιληπτός ο ρόλος των ΜΜΕ παράλληλα του πολιτικού συστήματος στη διένεξη για το ονοματολογικό με τα Σκόπια.
Εάν είχε τον πήχη εξαιρετικά χαμηλά για δεκαετίες η πολιτική σκηνή της χώρας, άλλο τόσο τα ΜΜΕ έπαιζαν τον δικό τους παιχνίδι στην φαινομενικά "ουδέτερη" ή δήθεν υπέρ των Εθνικών μας συμφερόντων θέση, επιστρατεύοντας ειδήσεις τεχνηέντως κενής και προπαγανδιστικής παρά-πληροφόρησης αναμεμειγμένα με εμπαικτικά ψεύδη. Δεν θα κάνουμε βέβαια λόγο για την εθνομηδενιστική και διεθνιστική αντίληψη στο θέμα της ονοματοδοσίας των Σκοπίων, αλλά συγκεκριμένα στην διαχείριση πληροφόρησης με την ανάμειξη των ΜΜΕ της εκάστοτε κομματικής γραμμής - κοινής βέβαια πλην απειροελάχιστων εξαιρέσεων.
Ο λόγος γίνεται για διάφορους όρους διεθνούς δικαίου (όπως γίνεται και με τη "εντρύφηση" σε ειδικούς χρηματιστηριακούς όρους κατά την εποχή του μνημονίου), οι οποίοι ποτέ δεν εξηγούνται, αλλά δεν έχουν και καμία σημασία ως προς την αναφορά τους προς το γενικότερο θέμα παραπληροφόρησης και υπερ-πληροφόρησης. Απλά ο σκοπός είναι να γεμίζει ο τηλεοπτικός χρόνος, και ο καθησυχασμός μέσω των "mainstream" δικτύων. Κυρίως δε, να φανεί πως μέσω αυτών των ασαφών αναφορών επί παντός επιστητού πως κάποιοι ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα μας ή δήθεν μας ενημερώνουν επαρκώς.
Εάν και το σκοπιανό σε σχέση με την ονομασία και τις αντιπαραθέσεις περί της αναχαίτισης του ανιστόρητου ψευδο-αλυτρωτισμού του κρατιδίου έχει διαχρονικά ως πεδίο αντιπαράθεσης πολλά χρόνια πίσω, το τελευταίο διάστημα, που επανήλθε με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, διαδόθηκε περισσότερο ο όρος concept erga omnes (έναντι όλων) όσον αφορά κάποια προϋπόθεση συμφωνίας που λανσάρεται από την κυβέρνηση, ή και όλο το πολιτικό σύστημα σαν συνέχεια αυτού του διακρατικού του διπλωματικού προσκηνίου και παρασκηνίου.
Ποτέ δεν αναφέρθηκε έστω συγκριτικά κάποιο παράδειγμα εφαρμογής του Erga omnes, ποτέ δεν επεξηγήθηκε αναλυτικά από το καθιερωμένο πολιτικό προσωπικό η σημασία και με τι συνεπάγεται μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μια συμφωνία με αυτόν τον όρο διεθνούς δικαίου και τι επιδιώκεται μέσω των συνεννοήσεων για το ονοματολογικό.
Ποτέ δεν φρόντισε το πολιτικό σύστημα κάποια σοβαρή αντιπαράθεση για όλα τα "αγκάθια", δηλαδή τα υπόλοιπα τμήματα ως προεκτάσεις εθνοτικής ταυτότητας, ιθαγένειας και κατοχύρωσης αυτοχθονίας, γλωσσικού ιδιώματος, αυτοπροσδιοριζόμενους ως μακεδόνες εκτός και εντός Σκοπίων και σε σχέση με την αναγνώριση και των υποχρεώσεων που θα απορρέουν από μια πιθανή αναγνώριση του γειτονικού κρατιδίου με παράγωγο τον όρο "Μακεδονία".
H αναγνώριση ενός νέου Έθνους -Κράτους με επεκτατικές ανιστόρητες αλυτρωτικές βλέψεις, που χρησιμοποιεί τραγελαφικώς παραλλήλως για την συγκρότηση του στοιχεία τα οποία στην πραγματικότητα είναι συνυφασμένα με τον Ελληνικό πολιτισμό και Ελληνική γεωγραφική έκταση μόνο σπασμωδικά με πολιτικό και δημοσιογραφικό πραξικόπημα και παραπληροφόρησης θα μπορούσε να γίνει, όπως και συγκεκαλυμμένα προφανώς γίνεται.
Το μόνο που διαχέεται είναι πως "επιβάλλεται" η αναγνώριση του γειτονικού κρατιδιού με κάποιο παράγωγο του ονόματος "Μακεδονία" επειδή όπως προσπαθούν να εμπεδώσουν, έχει αναγνωριστεί από πολλές χώρες εδώ και χρόνια, ή ψεύδη και τρικ τα οποία μάλλον συνειδητά διαρρέονται για την αποθάρρυνση και σύγχυση γύρω από το θέμα, όπως το δήθεν "τετελεσμένο" επίκλησης του προσωρινού ΠΓΔΜ ή αντιθέτως προς καθησυχασμό κι΄αποπροσανατολισμό του Ελληνικού ακροατηρίου οι υποσχέσεις συμβολικών κινήσεων αλλαγής ονομάτων οδών και άλλων εξαγγελιών οι οποίες είτε εφαρμοστούν είτε όχι και δεδομένης της δυνατότητας ανάκλησης, παραμένουν μηδαμινής σημασίας θέματα σε σχέση με την ισχύ των διεθνών συμφωνιών.
Επίσης η κυβέρνηση δεν ξεχνά να υπερτονίσει τα "πατήματα" και την "κληρονομία" που άφησαν τα προηγούμενα κόμματα θεωρώντας αυτά συνειδητώς αποθαρρυντικά ως "τετελεσμένα" και περιορισμό των διαπραγματεύσεων βρίσκοντας ευκαιρία να στηρίξει μέσω της κοινοβουλευτικής συνυπευθυνότητας και μετακύλισης των ευθυνών τις ιδεοληψίες της. Ως γνωστόν δεν φαίνεται παρά τα λεγόμενα πολλών εδώ και αρκετά χρόνια αρκετή η αναγνώριση των Σκοπίων ως Μακεδονία από περισσότερα των εκατό κρατών για την ένταξη του κρατιδίου στους διεθνείς οργανισμούς. Αλλά ακόμη και η ζωτικής σημασίας εξάρτηση των Σκοπίων επικύρωσης των ζητημάτων του μέσω του Ελληνικού κοινοβουλίου, της Ελλάδος, μιας υποτίθεται κυρίαρχης χώρας, δολίως παρακάμπτεται και μειώνεται ενώ είναι προφανώς και αυτονόητα μαζί με τα ιστορικά δεδομένα και ασφάλειας της χώρας βάσει διεθνούς δικαίου, και το ισχυρότερο, ή ένα από τα ισχυρότερα διπλωματικά διακρατικά πλεονεκτήματα της Ελλάδος παράλληλα των αναφορών περί της εσωτερικής κατάστασης των Σκοπίων. Αντ΄ αυτού χωρίς να διαφέρει από τις προηγούμενες η τρέχουσα κυβέρνηση της Ελλάδος μπαίνει αναίτια σε συνεννοήσεις και συνθηκολογήσεις προς εξυπηρέτηση και ενίσχυση των σημαντικότερων παραμέτρων απαιτήσεων της γενικότερης εξωτερικής πολιτικής των Σκοπίων.
Σε αυτά εν μέρει και όσον αφορά τα εσωτερικά χαμηλά στάνταρ του πολιτικού συστήματος βρίσκουν αφορμές και αναλόγως πράττουν αφού ο πήχης πάντα ήταν εξαιρετικά χαμηλά αλλά δεν γίνεται να αποτελέσει δικαιολογία.
Ο σκοπός της διπλωματίας και των διεθνών σχέσεων αφορούν τον περιορισμό του αντίπαλου σε ένα δεσμευτικό πλαίσιο κανόνων διεθνούς δικαίου, για να δημιουργούνται ή να επαληθεύονται ευνοϊκοί συσχετισμοί και «τετελεσμένα» μόνο σε βάρος του χωρίς κενά, ιδίως όταν δεν υπάρχει μείζων λόγος συμβιβασμού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοπαγιδεύει δολίως την έννοια της αδιαπραγμάτευτης εθνικής κυριαρχίας σε προπαρασκευή "τετελεσμένων" εις βάρος της Ελλάδος με μοναδικό πρόσχημα, διότι σοβαρή δικαιολογία δεν είναι, την διαχειριστική συνέχιση των προηγούμενων.
Προφανώς όλα ξεκινάνε, τουλάχιστον ως ένα κομβικό σημείο δρομολόγησης της κινητικότητας γύρω από το σκοπιανό, ως προς τη νεώτερη πραγματικότητα από την ενδιάμεση συμφωνία του 1995 και τα ανοιχτά μείζονα ζητήματα που δεν έχουν αντιμετωπιστεί, ούτε και είναι δυνατόν, δηλαδή της ιθαγένειας (μακεδονικού παραγώγου), ταυτότητας και γλωσσικού ιδιώματος κάποιου γειτονικού "μακεδονικού έθνους". Τα αναφερόμενα τμήματα δεν αντιμετωπίζονται ούτε με μια περιστασιακή αλλαγή συντάγματος αφού μια επόμενη κυβέρνηση μπορεί να επαναφέρει τα αρχικά άρθρα επεκτατισμού.
Άλλο ένα ψεύδος επανάπαυσης είναι η παρηγοριά πως τα Σκόπια δήθεν θα προσαρμοστούν σε μια στατική πολιτειακή κατάσταση, αλλά και επειδή στο διεθνές δίκαιο απαγορεύονται θεωρητικά οι αλυτρωτισμοί και η επεκτατική έκφραση. Η κατάσταση όμως θα εξαρτάται ως προς τη σταθερότητα ή τη μεταβολή της ως προς τη μορφή του Συντάγματος από τις εσωτερικές αποφάσεις επόμενων κυβερνήσεων των Σκοπίων ενώ θα έχει εισέλθει σε ισχυρούς διεθνείς οργανισμούς το κρατίδιο αναγνωρισμένο με τις βασικές κατοχυρωμένες προϋποθέσεις επαναφοράς ανά πάσα στιγμή του επεκτατισμού και του ψευδούς αλυτρωτισμού και μάλιστα αναγνωρισμένου από τη Ελλάδα που αποτελεί και πεδίο επεκτατικών βλέψεων των Σκοπίων.
Στα ίδια πλαίσια ανήκουν και οι δηλώσεις Ν. Κοτζιά ανάγκης περί κάποιου συμβιβασμού-compromis. Συμβιβασμός για ποιο λόγο, μήπως τα Σκόπια ήδη μας έχουν κατακτήσει στρατιωτικά ή μήπως αποτελεί μια πλάγια ομολογία κάποιου εκβιασμού από υπερδύναμη, ή αποτελεί ομολογία πολιτικής στάσης υπόδουλης χώρας; Οφείλουν να μας το πουν και να αποδοθούν διευκρινήσεις, όχι από περιέργεια, αλλά επειδή στις διεθνείς σχέσεις ο συμβιβασμός - compromis δεν προέρχεται από ιδεοληπτική και κομματική επιλογή, αλλά κατά την χειρότερη περίπτωση που μια χώρα είναι ταπεινωτικά υπόδουλη με όλη τη σημασία της λέξεως, ή από καθολικώς ή σχεδόν ανεπιστρεπτί ολέθρια αποτελέσματα συρράξεων ή δεδομένους (πραγματικούς και που δεν έχουν προκύψει με εποικιστική λαθρομετανάστευση ή όπως τον εποικισμό στην Κύπρο) μειονοτικούς εθνοτικούς, γλωσσικούς και θρησκευτικούς σχηματισμούς που θα οδηγούσαν άμεσα σε σύρραξη με ισχυρό αντίπαλο ή αποσταθεροποίηση και σε περιπτώσεις που το διεθνές δίκαιο και τα ιστορικά γλωσσολογικά δεδομένα δεν βοηθάνε περαιτέρω της εξέτασης κάποιου συμβιβασμού - compromis και προϋπάρχουσας διακρατικής συνθήκης γύρω από κάθε ξεχωριστή περίπτωση.
Να σημειωθεί πως δεν υπάρχει ούτε και κάποιο ανάλογο "παγιοποιημένων" τετελεσμένων όπως με το Κυπριακό και την εισβολή "Αττίλα" για να μπαίνει στις συζητήσεις εμβόλιμα η έννοια του συμβιβασμού-compromis, με το πρόσχημα πως η Τουρκία είναι σχετικά ισχυρή στρατιωτικά χώρα σε σχέση με την Κύπρο και την Ελλάδα, ή επειδή χρησιμοποιήθηκε το αφήγημα περί δήθεν κοινών συμφερόντων Ελλάδος Κύπρου και Τουρκίας από τις ΗΠΑ, κάτι που και πάλι ως αντιστοιχία με την Κύπρο εκλαμβάνεται ως μειοδοσία και επιζήμιος συμβιβασμός επί του αποκαλούμενου σήμερα σχεδίου Ανάν και των προτάσεων ίδρυσης διζωνικής ομοσπονδίας.
Σύμφωνα λοιπόν με τον τότε Τούρκο υπ.Εξωτερικών η ανακήρυξη της τουρκικής Δημοκρατίας στην βόρεια Κύπρο δεν έπρεπε να εκτιμηθεί ως πράξη ρήξης, αλλά μόνο σαν μέσο για να αναγκασθούν οι Έλληνες να δεχθούν τον διάλογο και για να ενισχυθεί η διαπραγματευτική ισχύς της τουρκικής κοινότητας.
Το ίδιο ακριβώς αναπαράγεται και σήμερα και με τη διένεξη Ελλάδος και Σκοπίων, κατά την οποία και μόνο η διαπραγμάτευση επί των βλέψεων και ζητημάτων που θέτουν τα Σκόπια φέρνει σε προνομιακή θέση τη διαπραγματευτική ισχύ των Σκοπίων και το επιθετικό εν τη γεννέση του και ψευδή αλυτρωτικό δόγμα του εθνοτικού μακεδονισμού μέσω της συμβιβαστικής προσέγγισης από την Ελληνική πλευρά, αλλά και μέσω της διεθνούς κοινότητας εξαιτίας περισσότερο της στάσης και των περιθωρίων που αφήνουν οι κυβερνήσεις της Ελλάδος.
"Τετελεσμένα" ανάλογα με το κυπριακό δεν υπάρχουν, εκτός εάν κάτι τέτοιο προπαρασκευάζεται, δηλαδή μηχανορραφείται και μεθοδεύεται μέσω κατασκευής τετελεσμένων από την κυβέρνηση Ελλάδος σε συνεννόηση και συμφωνία με αυτή των Σκοπίων και λοιπών ξένων δυνάμεων κάποια αρχικώς διζωνική ομοσπονδία με προπαρασκευαστική προσάρτηση και συγχώνευση εδαφών σε ξένη πολιτεία προς ίδρυση αυτοδιοικούμενης ομοσπονδίας.
Για να μην μακρηγορούμε το θέμα διένεξης με τα Σκόπια δεν γίνεται να ταυτιστεί με το θέμα της "Κριμαίας", ούτε με το "καταλανικό", ούτε τα δικαιώματα Θιβετιανών ή των Κabylia έστω και εάν είναι διαφοροποιημένες μεταξύ τους υποθέσεις αφού ποτέ στη διεθνή διπλωματία δεν υπάρχει απολύτως όμοια περίπτωση. Δεν υπάρχει καμία κρατική πολιτειακή αντιστοιχία δεδομένων της Ελληνοσκοπιανής διένεξης με τη διένεξη της περιφέρειας της Καταλονίας με την κεντρική Ισπανική διοίκηση, ή τις πολιτιστικο-γλωσικές αξιώσεις δικαιωμάτων Κabylia στο εσωτερικό χωρών της βορειοδυτικής Αφρικής. Το θέμα της Καταλονίας είναι το κυριότερο παράδειγμα θεωρητικής εφαρμογής και δημιουργίας υποχρεώσεων γύρω από το erga omnes.
Δεν υπάρχει και δεν εντοπίζεται καμία υποχρέωση αναγνώρισης γλωσσικό-πολιτιστικών δικαιώμάτων και αξιώσεων αυτοδιάθεσης κυβερνήσεων άλλου κράτους και μάλιστα αντιεπιστημονικών ανιστόρητων τραγελαφικών αντιδανείων που βριθούν επεκτατικών βλέψεων εν τη γεννέση του.
Μεταξύ αυτών περιέχονται και ιστορικά κραυγαλέα ψεύδη της Γιουγκοσλαβικής ιστοριογραφίας που παρουσιάζει αρχικά τον ελληνικό εμφύλιο μετά το τέλος του Β΄παγκοσμίου πολέμου και το κομμουνιστικό παιδομάζωμα σαν την «δεύτερη Μακεδονική επανάσταση 1945-49» στην οποία ο πόλεμος δεν γίνονταν μεταξύ των Ελλήνων, αλλά υποτίθεται μεταξύ Ελλήνων και των εθνοτικών «Μακεδόνων». Σε περίπτωση που αναρωτηθείτε τι εξωφρενική εφαρμογή θα είχε μια συμφωνία που εμπεριέχει το erga omnes σε σχέση με τα ζητήματα που θέτουν τα Σκόπια, όπως κάποια από αυτά που παρουσιάζει προπαγανδιστικά η Γιουγκοσλαβική ιστοριογραφία, η απάντηση είναι ως εξής για κάποιες ανιχνεύσιμες απορρέουσες υποχρεώσεις:
Mε ισχύ του erga omnes και εξαιτίας της τυχόν αναγνώρισης μακεδονικής ταυτότητας, το Ελληνικό κράτος θα είναι υποχρεωμένο να αναγνωρίσει κάποια δήθεν γενοκτονία εις βάρος "Μακεδόνων" ή να θεσπίσει προληπτικούς αυστηρούς νόμους (ανάλογους αναγνωρισμένων γενοκτονιών και περίπου του Ολοκαυτώματος) προς πάσα ενδεχόμενο για το ανύπαρκτο τεχνητό Μακεδονικό Έθνος ή για τυχόν μειονότητες βάσει της "μακεδονικής" αυτοδιάθεσης παραλλήλως της συνεποπτείας μέσω οργανισμών στο Ελληνικό κράτος με προφανή σκοπό την σταδιακή απαγόρευση χρήσης ονομαστικών παραγώγων στην Ελλάδα.
Τα Σκόπια επιδιώκουν να κατοχυρώσουν αναγνώριση, της από ιστορικής άποψης, ανύπαρκτης μακεδονικής γλώσσας (πρόκειται για σλαβοβουλγαρικό -σερβοσλαβικό ιδίωμα), απαιτώντας εκπαιδευτικές δομές στην Ελλάδα, και την αναγνώριση αυτοπροσδιορισμού ως μακεδόνες σε γειτονικές χώρες για άτομα που δεν είναι ούτε φυσικά ανήκουν ούτε προέρχονται από κάποιο (ανύπαρκτο) μακεδονικό΄Εθνος, κάτι που προκαλεί όμως εμμέσως αποσταθεροποίηση.
Ο "μακεδονισμός" θα λειτουργήσει επεκτατικά εντός αστικών δημοκρατικών διεκδικήσεων και ΟΗΕ, που θα δώσει το αντικείμενο υπάρξεως και συνέχισης λειτουργίας, ουσιαστικά νομιμοποίησης των γνωστών παραγόντων που εδρεύουν στη Φλώρινα παραλλήλως της συνδρομής του παρατηρητηρίου συμφωνιών του Ελσίνκι του George Soros. Ακόμα και μετανάστες από άλλες χώρες ενδέχεται να προσεταιριστεί ο "μακεδονισμός" ως επιπρόσθετος και εμβόλιμος προσδιορισμός, τουλάχιστον ως προς τη διαχείριση τους και αφομοίωσης πληθυσμών σε διαφορετικό υπό αυτονόμηση οικονομό-επενδυτικά καθεστώς των ΕΟΖ βορείου Ελλάδος.
Η διπλωματική εμβόλιμη συσχέτιση του Εrga omnes φαίνεται και ως μέρος ενός γενικότερου δόλιου συμβιβασμού που μπορεί να εκληφθεί ως σύνδεση κατασκευασμένων τετελεσμένων που ουδέποτε έχουν πραγματικά προκύψει, εν μέσω ενός ευρωκρατιστικού πολιτιστικού και οικονομικού προφίλ και στις δύο πλευρές.
Για το ύποπτο της υπόθεσης σε σχέση με τη διένεξη για το ονοματολογικό και για να κατανοηθεί "που το πάνε", αρκεί να γνωρίζουμε τι είναι το concept erga omnes όπως και ποία είναι τα θεωρητικά παραδείγματα διεθνούς χρήσης του, που ως δημοσιογραφικό και πολιτικό περιτύλιγμα συμφωνίας παρουσιάζεται συγχυσμένα σαν κάποια διασφάλιση ή ούτε λίγο ούτε πολύ και σύγκριση θέσης μεταξύ Σύριζα και Νέας Δημοκρατίας εκφράζοντας πλην ελάχιστων μεμονωμένων εξαιρέσεων, το χαμηλό και αποπροσανατολιστικό γενικότερο επίπεδο αμυντικής διπλωματίας της Χώρας στο σκοπιανό και ενημέρωσης επ΄αυτού.
Στο διεθνές δίκαιο, το erga omnes έχει χρησιμοποιηθεί ως νομικός όρος που περιγράφει (θεωρητικά) τις υποχρεώσεις που έχουν τα κράτη έναντι της κοινότητας των κρατών στο σύνολό. Υπάρχει υποχρέωση erga omnes λόγω του καθολικού και αναμφισβήτητου ενδιαφέροντος για τη διαιώνιση των κρίσιμων δικαιωμάτων (και την πρόληψη της παραβίασής τους). Συνεπώς,κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να παραπονεθεί για παραβίαση αλλά και προφανώς να επικαλεστεί πολιτική πρόληψης. Παραδείγματα κανόνων erga omnes περιλαμβάνουν πειρατεία και γενοκτονία.
Η έννοια αυτή αναγνωρίστηκε στην απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου στην υπόθεση της Βαρκελώνης . Από τη διένεξη σχετικά με την Καταλονία ξεκινά ουσιαστικά η σύγχρονη ερμηνεία και το σύγχρονο concept του Erga omnes:The concept was recognized in the International Court of Justice ‘s decision in the Barcelona Traction case [(Belgium v Spain) (Second Phase) ICJ Rep 1970 :In its opinion of 9 July 2004, the International Court of Justice found «the right of peoples to self-determination » to be a right erga omnes.
Σε αυτά διακρίνεται μια ουσιαστική διάκριση μεταξύ των υποχρεώσεων ενός κράτους έναντι της διεθνούς κοινότητας στο σύνολό της και εκείνων που προκύπτουν έναντι άλλου κράτους στον τομέα της διπλωματικής προστασίας.
Τέτοιες υποχρεώσεις απορρέουν, για παράδειγμα, από το σύγχρονο διεθνές δίκαιο, περιέχουν την απαγόρευση πράξεων επιθετικότητας, βασανισμών και γενοκτονίας, καθώς και από τις αρχές και τους κανόνες που αφορούν τα βασικά δικαιώματα του ανθρώπου, συμπεριλαμβάνουν προστασία από τη δουλεία και τις φυλετικές διακρίσεις που μπορεί να παρατηρηθούν σε κράτη υπό μορφή περιφέρειας ή σε κατοχή και αποικίες. Ορισμένα από τα αντίστοιχα δικαιώματα προστασίας έχουν εισαχθεί στο σώμα του γενικού διεθνούς δικαίου.
Να επανατονιστεί πως αυτά τα συγκεκριμένα μέρη ως υπόβαθρο υποχρεώσεων erga omnes είναι ασύμμετρα και δεν έχουν καμία συνάφεια με το γεωπολιτικό θέμα του Ελληνοσκοπιανού και μόνο δόλο θα είχε κάποια συμφωνία επ΄αυτών των υποχρεώσεων. Εκλαμβάνονται μόνο ως προπαρασκευαστικές διεργασίες γεωπολιτικών ολέθριων τετελεσμένων αντίστοιχων Κύπρου ή της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας. Από οικονομικής πλευράς υποδηλώνεται σαφέστατα αποικιακό διζωνικό καθεστώς και σε πολιτικό-κυβερνητικό, ανεξάρτητη διοίκηση (δεδομένου πως αναμειγνύονται οι παράμετροι υποχρεώσεων του erga omnes).
Η άρνηση ωστόσο του προέδρου της Δημοκρατίας των Σκοπίων-ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβάνοφ να δεχτεί μία λύση με όρους erga omnes - σχετικά με τον κανονισμό ισχύος πιθανής νέας ονομασίας στο εσωτερικό και εξωτερικό- εξηγεί περισσότερο την εσωτερική κατανάλωση για εξευγενισμό του ακροατηρίου στα Σκόπια, κυρίως για λογαριασμό του Ζάεφ, και την επισήμανση κάποιας υποτιθέμενης διασφάλισης απέναντι των επιθετικών αλυτρωτισμών προς κατευνασμό στην Ελλάδα παράλληλα με τις δήθεν διασφαλίσεις για την Ελλάδα με την αλλαγή του Συντάγματος των Σκοπίων. Η συμφωνία με erga omnes στην Ελλάδα έχει γίνει ακατανόητα, δηλαδή στα πλαίσια παραπληροφόρησης, κάποια συγκριτική αναφορά μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας περί ασφαλούς και πληρέστερης προϋπόθεσης της συμφωνίας.
Προϋπόθεση σε γενικές γραμμές μεταξυ Κοτζιά-Τσίπρα και Ζαεφ για τη συμφωνία και την ένταξη της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ είναι η σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό ή χρονικό προσδιορισμό, με ισχύ έναντι όλων, που προϋποθέτει όχι απόλυτα άμεσα αλλά σε επόμενο χρόνο και τη συνταγματική αναθεώρηση ενώ είχε καταστεί εμφανές και από τις δύο πλευρές ότι υπάρχει μία εκκρεμότητα που εμποδίζει ή καθυστερεί αυτό που επιδιώκουν σαν λύση. Αυτή δεν είναι άλλη από το εσωτερικό του κρατιδίου των Σκοπίων και η μερίδα του vmro, στην οποία αδυνατεί να επιβληθεί ο "μετριοπαθής" Ζάεφ.
Η διαφοροποίηση που εξηγεί και τη δημιουργία κάποιου δισταγμού που επιδεικνύει τόσο ο Ζάεφ όσο και το Μέγαρο Μαξίμου ανάγεται μόνο στην προσπάθεια κατευνασμού της εθνικιστικής μερίδας στα Σκόπια που δεν διατίθεται να αφήσει να μετατοπιστεί στο ελάχιστο το επεκτατικό φαντασιακό του μακεδονισμού μέσω της αλλαγής του Συντάγματος σε ευρωπαϊκής προοπτικής προφίλ αυτοδιάθεσης και διεθνούς δικαίου που θεωρητικά απαγορεύει τον αλυτρωτισμό. Παρά ταύτα, οι επεκτατικές βλέψεις των Σκοπιων μετατοπίζονται δεν παύουν. Οι Ευρωπαίοι επιχείρησαν να ασκήσουν πιέσεις στη νέα ηγεσία του VMRO με σκοπό να την πειθαναγκάσουν να υπερψηφίσει τη συμφωνία.
Η συμφωνία που προτείνουν οι Ευρωπαίοι, αλλά και η πλευρά ΣΥΡΙΖΑ και κατόπιν πιέσεων από τον Ελληνικό πατριωτικό χώρο εντοπίζεται στο ζήτημα του "απελευθερωτικού" ψευδοαλυτρωτισμού που περιέχεται στα άρθρα του συντάγματος των Σκοπίων και την συζήτηση εξίσου εσωτερικής εγχώριας κατανάλωσης περί αλλαγής του συντάγματος ακόμα και σε διαφορετικό μεθύστερο χρόνο και κραυγαλέα αφελώς χωρίς καμία εξασφάλιση και όχι ως προς εξάλειψη, αλλά προς μετατόπιση του αλυτρωτισμού παραπλήσια σε αρκετά ενισχυμένες διεκδικήσεις μέσω δικαιωμάτων δήθεν μακεδονικών γλωσσικών και εθνοτικών μειονοτήτων και κατοχύρωσης εθνοτικής ταυτότητας δημιουργώντας και αφήνοντας περιθώριο συντριπτικού πλεονεκτήματος υπέρ Σκοπίων.
Η διαφορά στο εσωτερικό των Σκοπίων σε σχέση με το erga omnes και την αλλαγή του Συντάγματος εντοπίζεται στη μη συμφωνία διαχωρισμού γεωγραφικού ή χρονικού προσδιορισμού των γεωγραφικών "Μακεδονιών", του κράτους μετά την πιθανή παραχώρηση του ονόματος, και της Ελληνικής περιφέρειας. Το ευρωπαϊστικό προφίλ αυτοδιάθεσης Zάεφ (φαινομενικά όχι επεκτατικό) δεν φαίνεται να είναι αρεστό στη μερίδα Ιβάνοφ -VMRO.
Το VMRO ανήκει ακραιφνώς στο φαντασιακό του "μακεδονισμού" και της δημιουργίας της "Ηνωμένης Μακεδονίας" που δεν θα ήθελε καν να περάσει από το στάδιο διζωνικής γεωγραφικής περιοχής με το ίδιο όνομα ή σε συνθήκη προϋποθέσεων σεβασμού της Ελληνικότητας της Μακεδονίας. Αλλά αυτό είναι μόνο υπόθεση, διότι γνωρίζει και η μερίδα VMRO πως η στρατηγική έστω μέσω του Ζάεφ και με erga omnes και αναγνώριση των επιμέρους όπως ταυτότητα και γλωσσικό ιδίωμα θα φέρει σε πλεονεκτική θέση τα Σκόπια. Δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες διασφαλίσεων των Ελληνικών συμφερόντων από προτάσεις της εγχώριας διπλωματίας, ούτε από τις κόντρες στο εσωτερικό των Σκοπίων που είναι αίτια μικροαναβολών της συμφωνίας.
Εάν δεν βρίσκει 100% σύμφωνα τα Σκόπια η συμφωνία Εrga omnes είναι για εσωτερική κατανάλωση στα Σκόπια διότι προβλέπει κάποιες απαγορεύσεις σε άμεση επιθετικότητα, επειδή περιορίζει κάπως (περιστασιακά αλλά όχι απόλυτα) τον επεκτατισμό, ωστόσο δεν παύει ούτε αποτρέπει τις προσχωρήσεις και αναμείξεις στο εσωτερικό της Ελλάδος μέσω των διεθνών οργανισμών.
Ο "μακεδονικός αυτοπροσδιορισμός" δεν διαχωρίζεται σε ακραίους και μετριοπαθείς κύκλους και αυτές οι αυτοπροσδιοριζόμενες ως "μακεδονικές" και "μακεδονόφωνες" εθνοτικές ομάδες στο εσωτερικό των Σκοπίων και διεθνώς υποστηρίζουν - σύμφωνα και με την προπαγάνδα των οργανώσεων τους όπως η "μακεδονική διασπορά" και μέσω των προπαγανδιστικών χαρτών ψευδούς και ανιστόρητου αλυτρωτισμού - πως καταπιέζονται από τα γειτονικά κράτη πλην της "Μακεδονίας του Βάρνταρ", και διεκδικούν την ένωση μιας ενωμένης Μακεδονίας, που μεταφράζεται ως μια μεθόδευση τεχνητής κατασκευής εθνοτικής ομοσπονδίας με απαρχές το πολιτικό φαντασιακό άλλοτε μιας βαλκανικής σοσιαλιστικής ομοσπονδίας και άλλοτε ολόκληρου του αρχαίου μακεδονικού βασιλείου μέσω διάφορων ανιστόρητων και κακέκτυπων καπηλευτικών αντιδανείων προσώπων της αρχαίας Μακεδονίας, ή "εθνοτικά" στηρίγματα σε πολιτικές μεταβάσεις της νεώτερης ιστορίας.
Αυτή η παρά-διπλωματία "αδελφάτου" μεταξύ κεντρώου Ζάεφ και κεντροαριστερού ιδεοληπτικού ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εκλαμβάνεται μόνο ως ύποπτη και επικίνδυνη ενώ η συμμετοχή της Ελλάδος σε αυτή τη διαδικασία συνεννοήσεως με τα Σκόπια και συζήτηση περί συμβιβασμού, σημαίνει κατάχρηση πληρεξουσιότητας και μειοδοτική επικύρωση του μακεδονικού εθνοτισμού και άρα διαπραγμάτευση και μηχανορραφία εις βάρος της Ελληνικής κυριαρχίας.
Τα Σκόπια είναι στρατιωτικά αδύνατη χώρα πέραν των συμμάχων του κρατιδίου, και το "απελευθερωτικό" και επεκτατικό φαντασιακό του VMRO προδιαγεγραμμένα στη σύγχρονη εποχή δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει προφανώς εν γνώσει του Ιβάνοφ πολιτικά παρά μόνο για την ενίσχυση και υποβοήθηση για τις προτάσεις Ζάεφ σε σχέση με τη συνεννόηση της κυβέρνησης της Ελλάδος με τα Σκόπια σε περιβάλλον διεθνούς λιμπεριαλισμού και ρεαλισμού, όπως εννοούν βέβαια τον διπλωματικό ρεαλισμό οι ευρωατλαντιστές, που δεν έχει καμία σχέση με το διεθνές δίκαιο ρεζιλεύοντας η ίδια η "Ελληνική" πλευρά τις βασικές αρχές διεθνών σχέσεων υπεράσπισης συμφερόντων.
Ν. Κοτζιάς: «Το κλειδί για επίλυση του ονοματολογικού είναι ο ρεαλισμός, ο πραγματισμός και η αντίληψη ότι πρέπει να κάνουμε συμβιβασμούς...». Συμβιβασμός και ρεαλισμός στις διεθνείς σχέσεις με ένα ψευδοκράτος.Μάλιστα! Ενδιαφέρον προς αποφυγή για τα χρονικά διπλωματίας η αόριστη αναφορά αποκόμισης κάποιου κέρδους για την επίσπευση κατοχύρωσης δικαιωμάτων εθνοτικής αυτοδιάθεσης σε γειτονικό ψευδοκράτος(...και με erga omnes) μιας ψεύτικης εθνότητας και γλωσσικού ιδιώματος ευρισκόμενης ανάμεσα σε πιέσεις μεγάλων μειονοτήτων ΜΗ αυτοαποκαλούμενων "μακεδόνων" και με επεκτατικές βλέψεις προσάρτησης Ελληνικών εδαφών, ενώ εγείρει μέσω των διεθνών οργανισμών της "διασποράς Μακεδόνων", εκτός των άλλων, και ζητήματα δήθεν γενοκτονίας και διώξεων.
Να επαναλάβουμε το αυτονόητο πως τα Σκόπια-Βαρντάρ δεν είναι υπόθεση Καταλονίας-κεντρικής Ισπανικής διοίκησης ή Θιβετανοκινεζικών διενέξεων που κάποιοι οργανισμοί επικαλούνται αυτόν τον όρο erga omnes. Τα Σκόπια δεν είναι περιφέρεια της Ελλάδος, αλλά γειτνιάζον κράτος της Ελλάδος που συνορεύει με την Ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας. Η αξίωση αν όχι εφαρμογή του erga omnes θεωρητικά ανάγεται ως προς τον προληπτικό χαρακτήρα σε ενδοκρατικά θέματα περιπτώσεων περιφερειών με δυναμικό αυτονόμησης στην περίπτωση που υπάρχει κάποια ευρεία εθνοτική αυτοδιάθεση αυτοχθόνων ή πραγματικών πολιτιστικών μειονοτήτων. Σε σχέση με τα Σκόπια μοιάζει μόνο ως προαναγγελία προληπτικού χαρακτήρα ανάλογης περιπτώσεων θεωρητικής ισχύος ανθρώπινων δικαιωμάτων όταν συνέρχεται κάποια περιοχή μετά από κάποια σύρραξη όπου τα εδάφη με τους ανάλογους κατοίκους έχουν καταληφθεί από δυνάμεις οι οποίες δεν έχουν σχέση με τις κεντρικές κυβερνήσεις, η προπαρασκευαστικές ενέργειες κατασκευής διζωνικής ομοσπονδίας.
Σε σχέση με τα άνωθεν, η εθνοτική αυτοδιάθεση παραλλήλως των γλωσσικών ιδιωμάτων ως διαδικασία αναγνώρισης δεν μπορεί να αποδοθεί και να κατανεμηθεί ή να χαρακτηριστεί επιλεκτικά ως εθνικιστική ή αντεθνική πολιτικώς, ή "ειρηνική", ή πολιτική απόδειξη προοδευτισμού, ή να στηριχθεί σε αφηρημένες έννοιες "καλής διάθεσης" και σε θεωρητικές κενές διασφαλίσεις εν μέσω του των συνεχώς μετασχηματιζόμενων διεθνών συμφερόντων και πιέσεων και αλλαγής γεωπολιτικών ή κυβερνητικών ισορροπιών εσωτερικά κάποιου κράτους. Προφανώς δεν έχει λόγο κάποιο κράτος μέσω συμμετοχής σε διπλωματική διένεξη που δεν είναι καν υποχρεωμένο να συμμετέχει, να αναγνωρίσει αξιώσεις αυτοπροσδιορισμών άλλου κράτους ή περιθωριακών στημένων εσωτερικών ψευδομειονοτήτων όπως οι ελάχιστοι ομιλούντες παράλληλα με τα Ελληνικά το σερβοβουλγαρικό ή σλαβοβουλγαρικό ιδίωμα και δηλώνουν "΄Ελληνες πολίτες μακεδονικής συνείδησης", όπως δηλαδή νομίζουν τα περισσότερα ιδεοληπτικά κομματικά κέντρα της αριστεράς και οργανώσεις δικαιωμάτων τοποθετώντας καταχρηστικώς την αυτοδιάθεση πάνω απ΄όλα επειδή και μόνο γίνεται κενή αξίωση της αυτοδιάθεσης από τους ψευδομακεδόνες - ψευδομακεδονόφωνους. Μπορεί να είναι βάσιμη ιστορικά και νομικά ως αξίωση για κάποιες (άλλες) περιπτώσεις πάντα θεωρητικά, μπορεί να είναι όμως και καταχρηστική και αιτία σύρραξης και πολέμου.
Θα πρέπει να καταστεί με σαφήνεια προς τους ηλίθιους και επικίνδυνους αλλά και εν δυνάμει προδότες διότι βρίσκονται σε θέσεις λήψης αποφάσεων, πως δεν υπάρχει αντικείμενο ούτε έχει υποχρέωση το Ελληνικό κράτος να συμφωνήσει σε αλληλοϋποχρεώσεις με τα Σκόπια διότι σε συνάρτηση και σύμφωνα με τη στοιχειώδη λογική, δεν υπάρχει κάποια υποχρέωση να δημιουργηθεί παρανοϊκώς τετελεσμένο με την τοποθέτηση των Βορειοελλαδιτών της Μακεδονίας ως "φιλοξενούμενους" κάποιας ψευτομακεδονικής εθνότητας γειτονικού κράτους που θα αμφισβητούν την Ελληνική κυριαρχία με τεχνητώς αναγνωρισμένα κληρονομικά δήθεν ιστορικά δικαιώματα μέσω μάλιστα επικύρωσης από το ίδιο το Ελληνικό κοινοβούλιο αυτού του ψευδούς αλυτρωτισμού. Για τους ίδιους λόγους εξίσου δεν απορρέει καμία υποχρέωση συμβιβασμού και παροχής εκπαιδευτικών δομών σε δίγλωσσους ψευτομακεδονόφωνους μέσω επιβολών και πειθαναγκασμών των διεθνών οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο "Μακεδονισμός" γεωπολιτικά παραμένει ένας ιδιότυπος και πρωτοφανής ασαφής ανιστόρητος και καταχραστικός αυτοπροσδιορισμός πάνω σε ένα ιδιότυπο απομεινάρι κατά πρώτον της ιδεοληψίας της καθεστωτικής κομμουνιστικής αριστεράς και του εμφυλίου, της ψευτοεξέγερσης του Ιλιντεντ, και κατά δεύτερον στη νεώτερη εποχή, της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας με εκπόνηση του ευρωατλαντικού παράγοντα. Ρεαλιστικά το erga omnes εφαρμογή θα μπορούσε να έχει στο εσωτερικό των Σκοπίων και μόνον ως προς τα επί μέρους της προφανούς ανάγκης παραδοχής της εσωτερικής δεδομένης κατάστασης του γειτονικού κρατιδίου.
Απαιτείται και επιβάλλεται ουσιαστικός σεβασμός στην Εθνική μας κυριαρχία και σε ιστορικά δεδομένα με διεθνή ουσιαστική απαγόρευση σε ηλίθιους αυτοπροσδιορισμούς. Ο μόνος τρόπος που εξασφαλίζει την Εθνική διασφάλιση είναι πως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκχωρηθεί ονομασία που περιέχει το όνομα Μακεδονία και καμία αναγνώριση "μακεδονικής εθνοτικής ταυτότητας". Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δοθούν περιθώρια να καθορίζουν εθνικά θέματα οι ίδιες εγκληματικές νοοτροπίες του διεθνούς παράγοντα που συγκάλυψαν το έγκλημα της εισβολής και των "τετελεσμένων" στην Κύπρο.
υπ.H συσχέτιση του Εrga omnes φαίνεται και ως μέρος της συμφωνίας ώστε να δίνεται έμφαση σε ανούσια πράγματα εντός ενός γενικότερου δόλιου συμβιβασμού που μπορεί να εκληφθεί ως σύνδεση κατασκευασμένων τετελεσμένων που ουδέποτε έχουν πραγματικά προκύψει, εν μέσω ενός ευρωκρατιστικού πολιτιστικού και οικονομικού προφίλ και στις δύο Μέρη της συμφωνίας.
To erga omnes τέθηκε ως συσχετισμός υποχρεώσεων-δικαιωμάτων επικεντρωμένα και λανσαρισμένα στον τρόπο χρήσης και εκφοράς του ονόματος. Καταχραστική είναι γενικότερα η συμφωνία ενώ η ρύθμιση "έναντι όλων" δίνει ένα επιστέγασμα συμβιβασμού συσχετίσεων υποχρεώσεων-δικαιωμάτων έναντι όλων πάνω βέβαια σε ολέθριες υποχωρήσεις μιας συμφωνίας καταχραστικής εις βάρος της Ελλάδος.
Μπορεί να μη διατυπώθηκε ο τρόπος χρήσης "έναντι όλων" (που σε απανταχού εφαρμογές περιλαμβάνει την αυτοδιάθεση και διακανονισμό εμπορικών σημάτων), στο θέμα αυτοπροσδιορισμού εθνότητας και γλωσσικού τομέα, όμως η αυτοδιάθεση που απορρέει εκ΄της ιθαγένειας ή εθνότητας και αναγνώρισης γλώσσης, λειτουργεί ακριβώς το ίδιο, με τον συσχετισμό δικαιωμάτων υποχρεώσεων αποκτώντας εξαιρετικό πλεονέκτημα τα Σκόπια κατόπιν αναίτιων προδοτικών υποχωρήσεων της εγχώριας κυβέρνησης της Ελλάδος.
Αυτομάτως η αναγνώριση ταυτότητας και γλώσσας θα προσπερνά τις διάφορες υποσημειώσεις της συμφωνίας. Θα επαναληφθούν τα ίδια όπως στη Βουλγαρία μέσω ΕΔΑΔ που αναγνωρίζει την αυτοδιάθεση για τους προσκείμενους στον επεκτατισμό του Ιλιντεντ, ή στη Θράκη με εμπλοκή της Τουρκίας παραβιάζοντας τη συνθήκη της Λωζάνης.
"Εμπεδοκλης"
δημοσιευμ. &στο ksipnistere και kostanxan
http://www.ksipnistere.com/2018/06/erga-omnes-x.html
https://kostasxan.blogspot.com/2018/06/erga-omnes_8.html
ΠΗΓΗ:
"ΑΝΤΙ ΜΕΤΑΤΡΟΝ"
http://diasvsmetatron-plegma.blogspot.com/2018/06/erga-omnes_9.html
Εάν είχε τον πήχη εξαιρετικά χαμηλά για δεκαετίες η πολιτική σκηνή της χώρας, άλλο τόσο τα ΜΜΕ έπαιζαν τον δικό τους παιχνίδι στην φαινομενικά "ουδέτερη" ή δήθεν υπέρ των Εθνικών μας συμφερόντων θέση, επιστρατεύοντας ειδήσεις τεχνηέντως κενής και προπαγανδιστικής παρά-πληροφόρησης αναμεμειγμένα με εμπαικτικά ψεύδη. Δεν θα κάνουμε βέβαια λόγο για την εθνομηδενιστική και διεθνιστική αντίληψη στο θέμα της ονοματοδοσίας των Σκοπίων, αλλά συγκεκριμένα στην διαχείριση πληροφόρησης με την ανάμειξη των ΜΜΕ της εκάστοτε κομματικής γραμμής - κοινής βέβαια πλην απειροελάχιστων εξαιρέσεων.
Ο λόγος γίνεται για διάφορους όρους διεθνούς δικαίου (όπως γίνεται και με τη "εντρύφηση" σε ειδικούς χρηματιστηριακούς όρους κατά την εποχή του μνημονίου), οι οποίοι ποτέ δεν εξηγούνται, αλλά δεν έχουν και καμία σημασία ως προς την αναφορά τους προς το γενικότερο θέμα παραπληροφόρησης και υπερ-πληροφόρησης. Απλά ο σκοπός είναι να γεμίζει ο τηλεοπτικός χρόνος, και ο καθησυχασμός μέσω των "mainstream" δικτύων. Κυρίως δε, να φανεί πως μέσω αυτών των ασαφών αναφορών επί παντός επιστητού πως κάποιοι ενδιαφέρονται για τα συμφέροντα μας ή δήθεν μας ενημερώνουν επαρκώς.
Εάν και το σκοπιανό σε σχέση με την ονομασία και τις αντιπαραθέσεις περί της αναχαίτισης του ανιστόρητου ψευδο-αλυτρωτισμού του κρατιδίου έχει διαχρονικά ως πεδίο αντιπαράθεσης πολλά χρόνια πίσω, το τελευταίο διάστημα, που επανήλθε με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, διαδόθηκε περισσότερο ο όρος concept erga omnes (έναντι όλων) όσον αφορά κάποια προϋπόθεση συμφωνίας που λανσάρεται από την κυβέρνηση, ή και όλο το πολιτικό σύστημα σαν συνέχεια αυτού του διακρατικού του διπλωματικού προσκηνίου και παρασκηνίου.
Ποτέ δεν αναφέρθηκε έστω συγκριτικά κάποιο παράδειγμα εφαρμογής του Erga omnes, ποτέ δεν επεξηγήθηκε αναλυτικά από το καθιερωμένο πολιτικό προσωπικό η σημασία και με τι συνεπάγεται μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μια συμφωνία με αυτόν τον όρο διεθνούς δικαίου και τι επιδιώκεται μέσω των συνεννοήσεων για το ονοματολογικό.
Ποτέ δεν φρόντισε το πολιτικό σύστημα κάποια σοβαρή αντιπαράθεση για όλα τα "αγκάθια", δηλαδή τα υπόλοιπα τμήματα ως προεκτάσεις εθνοτικής ταυτότητας, ιθαγένειας και κατοχύρωσης αυτοχθονίας, γλωσσικού ιδιώματος, αυτοπροσδιοριζόμενους ως μακεδόνες εκτός και εντός Σκοπίων και σε σχέση με την αναγνώριση και των υποχρεώσεων που θα απορρέουν από μια πιθανή αναγνώριση του γειτονικού κρατιδίου με παράγωγο τον όρο "Μακεδονία".
H αναγνώριση ενός νέου Έθνους -Κράτους με επεκτατικές ανιστόρητες αλυτρωτικές βλέψεις, που χρησιμοποιεί τραγελαφικώς παραλλήλως για την συγκρότηση του στοιχεία τα οποία στην πραγματικότητα είναι συνυφασμένα με τον Ελληνικό πολιτισμό και Ελληνική γεωγραφική έκταση μόνο σπασμωδικά με πολιτικό και δημοσιογραφικό πραξικόπημα και παραπληροφόρησης θα μπορούσε να γίνει, όπως και συγκεκαλυμμένα προφανώς γίνεται.
Το μόνο που διαχέεται είναι πως "επιβάλλεται" η αναγνώριση του γειτονικού κρατιδιού με κάποιο παράγωγο του ονόματος "Μακεδονία" επειδή όπως προσπαθούν να εμπεδώσουν, έχει αναγνωριστεί από πολλές χώρες εδώ και χρόνια, ή ψεύδη και τρικ τα οποία μάλλον συνειδητά διαρρέονται για την αποθάρρυνση και σύγχυση γύρω από το θέμα, όπως το δήθεν "τετελεσμένο" επίκλησης του προσωρινού ΠΓΔΜ ή αντιθέτως προς καθησυχασμό κι΄αποπροσανατολισμό του Ελληνικού ακροατηρίου οι υποσχέσεις συμβολικών κινήσεων αλλαγής ονομάτων οδών και άλλων εξαγγελιών οι οποίες είτε εφαρμοστούν είτε όχι και δεδομένης της δυνατότητας ανάκλησης, παραμένουν μηδαμινής σημασίας θέματα σε σχέση με την ισχύ των διεθνών συμφωνιών.
Επίσης η κυβέρνηση δεν ξεχνά να υπερτονίσει τα "πατήματα" και την "κληρονομία" που άφησαν τα προηγούμενα κόμματα θεωρώντας αυτά συνειδητώς αποθαρρυντικά ως "τετελεσμένα" και περιορισμό των διαπραγματεύσεων βρίσκοντας ευκαιρία να στηρίξει μέσω της κοινοβουλευτικής συνυπευθυνότητας και μετακύλισης των ευθυνών τις ιδεοληψίες της. Ως γνωστόν δεν φαίνεται παρά τα λεγόμενα πολλών εδώ και αρκετά χρόνια αρκετή η αναγνώριση των Σκοπίων ως Μακεδονία από περισσότερα των εκατό κρατών για την ένταξη του κρατιδίου στους διεθνείς οργανισμούς. Αλλά ακόμη και η ζωτικής σημασίας εξάρτηση των Σκοπίων επικύρωσης των ζητημάτων του μέσω του Ελληνικού κοινοβουλίου, της Ελλάδος, μιας υποτίθεται κυρίαρχης χώρας, δολίως παρακάμπτεται και μειώνεται ενώ είναι προφανώς και αυτονόητα μαζί με τα ιστορικά δεδομένα και ασφάλειας της χώρας βάσει διεθνούς δικαίου, και το ισχυρότερο, ή ένα από τα ισχυρότερα διπλωματικά διακρατικά πλεονεκτήματα της Ελλάδος παράλληλα των αναφορών περί της εσωτερικής κατάστασης των Σκοπίων. Αντ΄ αυτού χωρίς να διαφέρει από τις προηγούμενες η τρέχουσα κυβέρνηση της Ελλάδος μπαίνει αναίτια σε συνεννοήσεις και συνθηκολογήσεις προς εξυπηρέτηση και ενίσχυση των σημαντικότερων παραμέτρων απαιτήσεων της γενικότερης εξωτερικής πολιτικής των Σκοπίων.
Σε αυτά εν μέρει και όσον αφορά τα εσωτερικά χαμηλά στάνταρ του πολιτικού συστήματος βρίσκουν αφορμές και αναλόγως πράττουν αφού ο πήχης πάντα ήταν εξαιρετικά χαμηλά αλλά δεν γίνεται να αποτελέσει δικαιολογία.
Ο σκοπός της διπλωματίας και των διεθνών σχέσεων αφορούν τον περιορισμό του αντίπαλου σε ένα δεσμευτικό πλαίσιο κανόνων διεθνούς δικαίου, για να δημιουργούνται ή να επαληθεύονται ευνοϊκοί συσχετισμοί και «τετελεσμένα» μόνο σε βάρος του χωρίς κενά, ιδίως όταν δεν υπάρχει μείζων λόγος συμβιβασμού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτοπαγιδεύει δολίως την έννοια της αδιαπραγμάτευτης εθνικής κυριαρχίας σε προπαρασκευή "τετελεσμένων" εις βάρος της Ελλάδος με μοναδικό πρόσχημα, διότι σοβαρή δικαιολογία δεν είναι, την διαχειριστική συνέχιση των προηγούμενων.
Προφανώς όλα ξεκινάνε, τουλάχιστον ως ένα κομβικό σημείο δρομολόγησης της κινητικότητας γύρω από το σκοπιανό, ως προς τη νεώτερη πραγματικότητα από την ενδιάμεση συμφωνία του 1995 και τα ανοιχτά μείζονα ζητήματα που δεν έχουν αντιμετωπιστεί, ούτε και είναι δυνατόν, δηλαδή της ιθαγένειας (μακεδονικού παραγώγου), ταυτότητας και γλωσσικού ιδιώματος κάποιου γειτονικού "μακεδονικού έθνους". Τα αναφερόμενα τμήματα δεν αντιμετωπίζονται ούτε με μια περιστασιακή αλλαγή συντάγματος αφού μια επόμενη κυβέρνηση μπορεί να επαναφέρει τα αρχικά άρθρα επεκτατισμού.
Άλλο ένα ψεύδος επανάπαυσης είναι η παρηγοριά πως τα Σκόπια δήθεν θα προσαρμοστούν σε μια στατική πολιτειακή κατάσταση, αλλά και επειδή στο διεθνές δίκαιο απαγορεύονται θεωρητικά οι αλυτρωτισμοί και η επεκτατική έκφραση. Η κατάσταση όμως θα εξαρτάται ως προς τη σταθερότητα ή τη μεταβολή της ως προς τη μορφή του Συντάγματος από τις εσωτερικές αποφάσεις επόμενων κυβερνήσεων των Σκοπίων ενώ θα έχει εισέλθει σε ισχυρούς διεθνείς οργανισμούς το κρατίδιο αναγνωρισμένο με τις βασικές κατοχυρωμένες προϋποθέσεις επαναφοράς ανά πάσα στιγμή του επεκτατισμού και του ψευδούς αλυτρωτισμού και μάλιστα αναγνωρισμένου από τη Ελλάδα που αποτελεί και πεδίο επεκτατικών βλέψεων των Σκοπίων.
Στα ίδια πλαίσια ανήκουν και οι δηλώσεις Ν. Κοτζιά ανάγκης περί κάποιου συμβιβασμού-compromis. Συμβιβασμός για ποιο λόγο, μήπως τα Σκόπια ήδη μας έχουν κατακτήσει στρατιωτικά ή μήπως αποτελεί μια πλάγια ομολογία κάποιου εκβιασμού από υπερδύναμη, ή αποτελεί ομολογία πολιτικής στάσης υπόδουλης χώρας; Οφείλουν να μας το πουν και να αποδοθούν διευκρινήσεις, όχι από περιέργεια, αλλά επειδή στις διεθνείς σχέσεις ο συμβιβασμός - compromis δεν προέρχεται από ιδεοληπτική και κομματική επιλογή, αλλά κατά την χειρότερη περίπτωση που μια χώρα είναι ταπεινωτικά υπόδουλη με όλη τη σημασία της λέξεως, ή από καθολικώς ή σχεδόν ανεπιστρεπτί ολέθρια αποτελέσματα συρράξεων ή δεδομένους (πραγματικούς και που δεν έχουν προκύψει με εποικιστική λαθρομετανάστευση ή όπως τον εποικισμό στην Κύπρο) μειονοτικούς εθνοτικούς, γλωσσικούς και θρησκευτικούς σχηματισμούς που θα οδηγούσαν άμεσα σε σύρραξη με ισχυρό αντίπαλο ή αποσταθεροποίηση και σε περιπτώσεις που το διεθνές δίκαιο και τα ιστορικά γλωσσολογικά δεδομένα δεν βοηθάνε περαιτέρω της εξέτασης κάποιου συμβιβασμού - compromis και προϋπάρχουσας διακρατικής συνθήκης γύρω από κάθε ξεχωριστή περίπτωση.
Να σημειωθεί πως δεν υπάρχει ούτε και κάποιο ανάλογο "παγιοποιημένων" τετελεσμένων όπως με το Κυπριακό και την εισβολή "Αττίλα" για να μπαίνει στις συζητήσεις εμβόλιμα η έννοια του συμβιβασμού-compromis, με το πρόσχημα πως η Τουρκία είναι σχετικά ισχυρή στρατιωτικά χώρα σε σχέση με την Κύπρο και την Ελλάδα, ή επειδή χρησιμοποιήθηκε το αφήγημα περί δήθεν κοινών συμφερόντων Ελλάδος Κύπρου και Τουρκίας από τις ΗΠΑ, κάτι που και πάλι ως αντιστοιχία με την Κύπρο εκλαμβάνεται ως μειοδοσία και επιζήμιος συμβιβασμός επί του αποκαλούμενου σήμερα σχεδίου Ανάν και των προτάσεων ίδρυσης διζωνικής ομοσπονδίας.
Σύμφωνα λοιπόν με τον τότε Τούρκο υπ.Εξωτερικών η ανακήρυξη της τουρκικής Δημοκρατίας στην βόρεια Κύπρο δεν έπρεπε να εκτιμηθεί ως πράξη ρήξης, αλλά μόνο σαν μέσο για να αναγκασθούν οι Έλληνες να δεχθούν τον διάλογο και για να ενισχυθεί η διαπραγματευτική ισχύς της τουρκικής κοινότητας.
Το ίδιο ακριβώς αναπαράγεται και σήμερα και με τη διένεξη Ελλάδος και Σκοπίων, κατά την οποία και μόνο η διαπραγμάτευση επί των βλέψεων και ζητημάτων που θέτουν τα Σκόπια φέρνει σε προνομιακή θέση τη διαπραγματευτική ισχύ των Σκοπίων και το επιθετικό εν τη γεννέση του και ψευδή αλυτρωτικό δόγμα του εθνοτικού μακεδονισμού μέσω της συμβιβαστικής προσέγγισης από την Ελληνική πλευρά, αλλά και μέσω της διεθνούς κοινότητας εξαιτίας περισσότερο της στάσης και των περιθωρίων που αφήνουν οι κυβερνήσεις της Ελλάδος.
"Τετελεσμένα" ανάλογα με το κυπριακό δεν υπάρχουν, εκτός εάν κάτι τέτοιο προπαρασκευάζεται, δηλαδή μηχανορραφείται και μεθοδεύεται μέσω κατασκευής τετελεσμένων από την κυβέρνηση Ελλάδος σε συνεννόηση και συμφωνία με αυτή των Σκοπίων και λοιπών ξένων δυνάμεων κάποια αρχικώς διζωνική ομοσπονδία με προπαρασκευαστική προσάρτηση και συγχώνευση εδαφών σε ξένη πολιτεία προς ίδρυση αυτοδιοικούμενης ομοσπονδίας.
Για να μην μακρηγορούμε το θέμα διένεξης με τα Σκόπια δεν γίνεται να ταυτιστεί με το θέμα της "Κριμαίας", ούτε με το "καταλανικό", ούτε τα δικαιώματα Θιβετιανών ή των Κabylia έστω και εάν είναι διαφοροποιημένες μεταξύ τους υποθέσεις αφού ποτέ στη διεθνή διπλωματία δεν υπάρχει απολύτως όμοια περίπτωση. Δεν υπάρχει καμία κρατική πολιτειακή αντιστοιχία δεδομένων της Ελληνοσκοπιανής διένεξης με τη διένεξη της περιφέρειας της Καταλονίας με την κεντρική Ισπανική διοίκηση, ή τις πολιτιστικο-γλωσικές αξιώσεις δικαιωμάτων Κabylia στο εσωτερικό χωρών της βορειοδυτικής Αφρικής. Το θέμα της Καταλονίας είναι το κυριότερο παράδειγμα θεωρητικής εφαρμογής και δημιουργίας υποχρεώσεων γύρω από το erga omnes.
Δεν υπάρχει και δεν εντοπίζεται καμία υποχρέωση αναγνώρισης γλωσσικό-πολιτιστικών δικαιώμάτων και αξιώσεων αυτοδιάθεσης κυβερνήσεων άλλου κράτους και μάλιστα αντιεπιστημονικών ανιστόρητων τραγελαφικών αντιδανείων που βριθούν επεκτατικών βλέψεων εν τη γεννέση του.
Μεταξύ αυτών περιέχονται και ιστορικά κραυγαλέα ψεύδη της Γιουγκοσλαβικής ιστοριογραφίας που παρουσιάζει αρχικά τον ελληνικό εμφύλιο μετά το τέλος του Β΄παγκοσμίου πολέμου και το κομμουνιστικό παιδομάζωμα σαν την «δεύτερη Μακεδονική επανάσταση 1945-49» στην οποία ο πόλεμος δεν γίνονταν μεταξύ των Ελλήνων, αλλά υποτίθεται μεταξύ Ελλήνων και των εθνοτικών «Μακεδόνων». Σε περίπτωση που αναρωτηθείτε τι εξωφρενική εφαρμογή θα είχε μια συμφωνία που εμπεριέχει το erga omnes σε σχέση με τα ζητήματα που θέτουν τα Σκόπια, όπως κάποια από αυτά που παρουσιάζει προπαγανδιστικά η Γιουγκοσλαβική ιστοριογραφία, η απάντηση είναι ως εξής για κάποιες ανιχνεύσιμες απορρέουσες υποχρεώσεις:
Mε ισχύ του erga omnes και εξαιτίας της τυχόν αναγνώρισης μακεδονικής ταυτότητας, το Ελληνικό κράτος θα είναι υποχρεωμένο να αναγνωρίσει κάποια δήθεν γενοκτονία εις βάρος "Μακεδόνων" ή να θεσπίσει προληπτικούς αυστηρούς νόμους (ανάλογους αναγνωρισμένων γενοκτονιών και περίπου του Ολοκαυτώματος) προς πάσα ενδεχόμενο για το ανύπαρκτο τεχνητό Μακεδονικό Έθνος ή για τυχόν μειονότητες βάσει της "μακεδονικής" αυτοδιάθεσης παραλλήλως της συνεποπτείας μέσω οργανισμών στο Ελληνικό κράτος με προφανή σκοπό την σταδιακή απαγόρευση χρήσης ονομαστικών παραγώγων στην Ελλάδα.
Τα Σκόπια επιδιώκουν να κατοχυρώσουν αναγνώριση, της από ιστορικής άποψης, ανύπαρκτης μακεδονικής γλώσσας (πρόκειται για σλαβοβουλγαρικό -σερβοσλαβικό ιδίωμα), απαιτώντας εκπαιδευτικές δομές στην Ελλάδα, και την αναγνώριση αυτοπροσδιορισμού ως μακεδόνες σε γειτονικές χώρες για άτομα που δεν είναι ούτε φυσικά ανήκουν ούτε προέρχονται από κάποιο (ανύπαρκτο) μακεδονικό΄Εθνος, κάτι που προκαλεί όμως εμμέσως αποσταθεροποίηση.
Ο "μακεδονισμός" θα λειτουργήσει επεκτατικά εντός αστικών δημοκρατικών διεκδικήσεων και ΟΗΕ, που θα δώσει το αντικείμενο υπάρξεως και συνέχισης λειτουργίας, ουσιαστικά νομιμοποίησης των γνωστών παραγόντων που εδρεύουν στη Φλώρινα παραλλήλως της συνδρομής του παρατηρητηρίου συμφωνιών του Ελσίνκι του George Soros. Ακόμα και μετανάστες από άλλες χώρες ενδέχεται να προσεταιριστεί ο "μακεδονισμός" ως επιπρόσθετος και εμβόλιμος προσδιορισμός, τουλάχιστον ως προς τη διαχείριση τους και αφομοίωσης πληθυσμών σε διαφορετικό υπό αυτονόμηση οικονομό-επενδυτικά καθεστώς των ΕΟΖ βορείου Ελλάδος.
Η διπλωματική εμβόλιμη συσχέτιση του Εrga omnes φαίνεται και ως μέρος ενός γενικότερου δόλιου συμβιβασμού που μπορεί να εκληφθεί ως σύνδεση κατασκευασμένων τετελεσμένων που ουδέποτε έχουν πραγματικά προκύψει, εν μέσω ενός ευρωκρατιστικού πολιτιστικού και οικονομικού προφίλ και στις δύο πλευρές.
Για το ύποπτο της υπόθεσης σε σχέση με τη διένεξη για το ονοματολογικό και για να κατανοηθεί "που το πάνε", αρκεί να γνωρίζουμε τι είναι το concept erga omnes όπως και ποία είναι τα θεωρητικά παραδείγματα διεθνούς χρήσης του, που ως δημοσιογραφικό και πολιτικό περιτύλιγμα συμφωνίας παρουσιάζεται συγχυσμένα σαν κάποια διασφάλιση ή ούτε λίγο ούτε πολύ και σύγκριση θέσης μεταξύ Σύριζα και Νέας Δημοκρατίας εκφράζοντας πλην ελάχιστων μεμονωμένων εξαιρέσεων, το χαμηλό και αποπροσανατολιστικό γενικότερο επίπεδο αμυντικής διπλωματίας της Χώρας στο σκοπιανό και ενημέρωσης επ΄αυτού.
Στο διεθνές δίκαιο, το erga omnes έχει χρησιμοποιηθεί ως νομικός όρος που περιγράφει (θεωρητικά) τις υποχρεώσεις που έχουν τα κράτη έναντι της κοινότητας των κρατών στο σύνολό. Υπάρχει υποχρέωση erga omnes λόγω του καθολικού και αναμφισβήτητου ενδιαφέροντος για τη διαιώνιση των κρίσιμων δικαιωμάτων (και την πρόληψη της παραβίασής τους). Συνεπώς,κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να παραπονεθεί για παραβίαση αλλά και προφανώς να επικαλεστεί πολιτική πρόληψης. Παραδείγματα κανόνων erga omnes περιλαμβάνουν πειρατεία και γενοκτονία.
Η έννοια αυτή αναγνωρίστηκε στην απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου στην υπόθεση της Βαρκελώνης . Από τη διένεξη σχετικά με την Καταλονία ξεκινά ουσιαστικά η σύγχρονη ερμηνεία και το σύγχρονο concept του Erga omnes:The concept was recognized in the International Court of Justice ‘s decision in the Barcelona Traction case [(Belgium v Spain) (Second Phase) ICJ Rep 1970 :In its opinion of 9 July 2004, the International Court of Justice found «the right of peoples to self-determination » to be a right erga omnes.
Σε αυτά διακρίνεται μια ουσιαστική διάκριση μεταξύ των υποχρεώσεων ενός κράτους έναντι της διεθνούς κοινότητας στο σύνολό της και εκείνων που προκύπτουν έναντι άλλου κράτους στον τομέα της διπλωματικής προστασίας.
Τέτοιες υποχρεώσεις απορρέουν, για παράδειγμα, από το σύγχρονο διεθνές δίκαιο, περιέχουν την απαγόρευση πράξεων επιθετικότητας, βασανισμών και γενοκτονίας, καθώς και από τις αρχές και τους κανόνες που αφορούν τα βασικά δικαιώματα του ανθρώπου, συμπεριλαμβάνουν προστασία από τη δουλεία και τις φυλετικές διακρίσεις που μπορεί να παρατηρηθούν σε κράτη υπό μορφή περιφέρειας ή σε κατοχή και αποικίες. Ορισμένα από τα αντίστοιχα δικαιώματα προστασίας έχουν εισαχθεί στο σώμα του γενικού διεθνούς δικαίου.
Να επανατονιστεί πως αυτά τα συγκεκριμένα μέρη ως υπόβαθρο υποχρεώσεων erga omnes είναι ασύμμετρα και δεν έχουν καμία συνάφεια με το γεωπολιτικό θέμα του Ελληνοσκοπιανού και μόνο δόλο θα είχε κάποια συμφωνία επ΄αυτών των υποχρεώσεων. Εκλαμβάνονται μόνο ως προπαρασκευαστικές διεργασίες γεωπολιτικών ολέθριων τετελεσμένων αντίστοιχων Κύπρου ή της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας. Από οικονομικής πλευράς υποδηλώνεται σαφέστατα αποικιακό διζωνικό καθεστώς και σε πολιτικό-κυβερνητικό, ανεξάρτητη διοίκηση (δεδομένου πως αναμειγνύονται οι παράμετροι υποχρεώσεων του erga omnes).
Η άρνηση ωστόσο του προέδρου της Δημοκρατίας των Σκοπίων-ΠΓΔΜ Γκιόργκι Ιβάνοφ να δεχτεί μία λύση με όρους erga omnes - σχετικά με τον κανονισμό ισχύος πιθανής νέας ονομασίας στο εσωτερικό και εξωτερικό- εξηγεί περισσότερο την εσωτερική κατανάλωση για εξευγενισμό του ακροατηρίου στα Σκόπια, κυρίως για λογαριασμό του Ζάεφ, και την επισήμανση κάποιας υποτιθέμενης διασφάλισης απέναντι των επιθετικών αλυτρωτισμών προς κατευνασμό στην Ελλάδα παράλληλα με τις δήθεν διασφαλίσεις για την Ελλάδα με την αλλαγή του Συντάγματος των Σκοπίων. Η συμφωνία με erga omnes στην Ελλάδα έχει γίνει ακατανόητα, δηλαδή στα πλαίσια παραπληροφόρησης, κάποια συγκριτική αναφορά μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Δημοκρατίας περί ασφαλούς και πληρέστερης προϋπόθεσης της συμφωνίας.
Προϋπόθεση σε γενικές γραμμές μεταξυ Κοτζιά-Τσίπρα και Ζαεφ για τη συμφωνία και την ένταξη της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ είναι η σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό ή χρονικό προσδιορισμό, με ισχύ έναντι όλων, που προϋποθέτει όχι απόλυτα άμεσα αλλά σε επόμενο χρόνο και τη συνταγματική αναθεώρηση ενώ είχε καταστεί εμφανές και από τις δύο πλευρές ότι υπάρχει μία εκκρεμότητα που εμποδίζει ή καθυστερεί αυτό που επιδιώκουν σαν λύση. Αυτή δεν είναι άλλη από το εσωτερικό του κρατιδίου των Σκοπίων και η μερίδα του vmro, στην οποία αδυνατεί να επιβληθεί ο "μετριοπαθής" Ζάεφ.
Η διαφοροποίηση που εξηγεί και τη δημιουργία κάποιου δισταγμού που επιδεικνύει τόσο ο Ζάεφ όσο και το Μέγαρο Μαξίμου ανάγεται μόνο στην προσπάθεια κατευνασμού της εθνικιστικής μερίδας στα Σκόπια που δεν διατίθεται να αφήσει να μετατοπιστεί στο ελάχιστο το επεκτατικό φαντασιακό του μακεδονισμού μέσω της αλλαγής του Συντάγματος σε ευρωπαϊκής προοπτικής προφίλ αυτοδιάθεσης και διεθνούς δικαίου που θεωρητικά απαγορεύει τον αλυτρωτισμό. Παρά ταύτα, οι επεκτατικές βλέψεις των Σκοπιων μετατοπίζονται δεν παύουν. Οι Ευρωπαίοι επιχείρησαν να ασκήσουν πιέσεις στη νέα ηγεσία του VMRO με σκοπό να την πειθαναγκάσουν να υπερψηφίσει τη συμφωνία.
Η συμφωνία που προτείνουν οι Ευρωπαίοι, αλλά και η πλευρά ΣΥΡΙΖΑ και κατόπιν πιέσεων από τον Ελληνικό πατριωτικό χώρο εντοπίζεται στο ζήτημα του "απελευθερωτικού" ψευδοαλυτρωτισμού που περιέχεται στα άρθρα του συντάγματος των Σκοπίων και την συζήτηση εξίσου εσωτερικής εγχώριας κατανάλωσης περί αλλαγής του συντάγματος ακόμα και σε διαφορετικό μεθύστερο χρόνο και κραυγαλέα αφελώς χωρίς καμία εξασφάλιση και όχι ως προς εξάλειψη, αλλά προς μετατόπιση του αλυτρωτισμού παραπλήσια σε αρκετά ενισχυμένες διεκδικήσεις μέσω δικαιωμάτων δήθεν μακεδονικών γλωσσικών και εθνοτικών μειονοτήτων και κατοχύρωσης εθνοτικής ταυτότητας δημιουργώντας και αφήνοντας περιθώριο συντριπτικού πλεονεκτήματος υπέρ Σκοπίων.
Η διαφορά στο εσωτερικό των Σκοπίων σε σχέση με το erga omnes και την αλλαγή του Συντάγματος εντοπίζεται στη μη συμφωνία διαχωρισμού γεωγραφικού ή χρονικού προσδιορισμού των γεωγραφικών "Μακεδονιών", του κράτους μετά την πιθανή παραχώρηση του ονόματος, και της Ελληνικής περιφέρειας. Το ευρωπαϊστικό προφίλ αυτοδιάθεσης Zάεφ (φαινομενικά όχι επεκτατικό) δεν φαίνεται να είναι αρεστό στη μερίδα Ιβάνοφ -VMRO.
Το VMRO ανήκει ακραιφνώς στο φαντασιακό του "μακεδονισμού" και της δημιουργίας της "Ηνωμένης Μακεδονίας" που δεν θα ήθελε καν να περάσει από το στάδιο διζωνικής γεωγραφικής περιοχής με το ίδιο όνομα ή σε συνθήκη προϋποθέσεων σεβασμού της Ελληνικότητας της Μακεδονίας. Αλλά αυτό είναι μόνο υπόθεση, διότι γνωρίζει και η μερίδα VMRO πως η στρατηγική έστω μέσω του Ζάεφ και με erga omnes και αναγνώριση των επιμέρους όπως ταυτότητα και γλωσσικό ιδίωμα θα φέρει σε πλεονεκτική θέση τα Σκόπια. Δεν πρέπει να τρέφουμε αυταπάτες διασφαλίσεων των Ελληνικών συμφερόντων από προτάσεις της εγχώριας διπλωματίας, ούτε από τις κόντρες στο εσωτερικό των Σκοπίων που είναι αίτια μικροαναβολών της συμφωνίας.
Εάν δεν βρίσκει 100% σύμφωνα τα Σκόπια η συμφωνία Εrga omnes είναι για εσωτερική κατανάλωση στα Σκόπια διότι προβλέπει κάποιες απαγορεύσεις σε άμεση επιθετικότητα, επειδή περιορίζει κάπως (περιστασιακά αλλά όχι απόλυτα) τον επεκτατισμό, ωστόσο δεν παύει ούτε αποτρέπει τις προσχωρήσεις και αναμείξεις στο εσωτερικό της Ελλάδος μέσω των διεθνών οργανισμών.
Ο "μακεδονικός αυτοπροσδιορισμός" δεν διαχωρίζεται σε ακραίους και μετριοπαθείς κύκλους και αυτές οι αυτοπροσδιοριζόμενες ως "μακεδονικές" και "μακεδονόφωνες" εθνοτικές ομάδες στο εσωτερικό των Σκοπίων και διεθνώς υποστηρίζουν - σύμφωνα και με την προπαγάνδα των οργανώσεων τους όπως η "μακεδονική διασπορά" και μέσω των προπαγανδιστικών χαρτών ψευδούς και ανιστόρητου αλυτρωτισμού - πως καταπιέζονται από τα γειτονικά κράτη πλην της "Μακεδονίας του Βάρνταρ", και διεκδικούν την ένωση μιας ενωμένης Μακεδονίας, που μεταφράζεται ως μια μεθόδευση τεχνητής κατασκευής εθνοτικής ομοσπονδίας με απαρχές το πολιτικό φαντασιακό άλλοτε μιας βαλκανικής σοσιαλιστικής ομοσπονδίας και άλλοτε ολόκληρου του αρχαίου μακεδονικού βασιλείου μέσω διάφορων ανιστόρητων και κακέκτυπων καπηλευτικών αντιδανείων προσώπων της αρχαίας Μακεδονίας, ή "εθνοτικά" στηρίγματα σε πολιτικές μεταβάσεις της νεώτερης ιστορίας.
Αυτή η παρά-διπλωματία "αδελφάτου" μεταξύ κεντρώου Ζάεφ και κεντροαριστερού ιδεοληπτικού ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εκλαμβάνεται μόνο ως ύποπτη και επικίνδυνη ενώ η συμμετοχή της Ελλάδος σε αυτή τη διαδικασία συνεννοήσεως με τα Σκόπια και συζήτηση περί συμβιβασμού, σημαίνει κατάχρηση πληρεξουσιότητας και μειοδοτική επικύρωση του μακεδονικού εθνοτισμού και άρα διαπραγμάτευση και μηχανορραφία εις βάρος της Ελληνικής κυριαρχίας.
Τα Σκόπια είναι στρατιωτικά αδύνατη χώρα πέραν των συμμάχων του κρατιδίου, και το "απελευθερωτικό" και επεκτατικό φαντασιακό του VMRO προδιαγεγραμμένα στη σύγχρονη εποχή δεν θα μπορούσε να λειτουργήσει προφανώς εν γνώσει του Ιβάνοφ πολιτικά παρά μόνο για την ενίσχυση και υποβοήθηση για τις προτάσεις Ζάεφ σε σχέση με τη συνεννόηση της κυβέρνησης της Ελλάδος με τα Σκόπια σε περιβάλλον διεθνούς λιμπεριαλισμού και ρεαλισμού, όπως εννοούν βέβαια τον διπλωματικό ρεαλισμό οι ευρωατλαντιστές, που δεν έχει καμία σχέση με το διεθνές δίκαιο ρεζιλεύοντας η ίδια η "Ελληνική" πλευρά τις βασικές αρχές διεθνών σχέσεων υπεράσπισης συμφερόντων.
Ν. Κοτζιάς: «Το κλειδί για επίλυση του ονοματολογικού είναι ο ρεαλισμός, ο πραγματισμός και η αντίληψη ότι πρέπει να κάνουμε συμβιβασμούς...». Συμβιβασμός και ρεαλισμός στις διεθνείς σχέσεις με ένα ψευδοκράτος.Μάλιστα! Ενδιαφέρον προς αποφυγή για τα χρονικά διπλωματίας η αόριστη αναφορά αποκόμισης κάποιου κέρδους για την επίσπευση κατοχύρωσης δικαιωμάτων εθνοτικής αυτοδιάθεσης σε γειτονικό ψευδοκράτος(...και με erga omnes) μιας ψεύτικης εθνότητας και γλωσσικού ιδιώματος ευρισκόμενης ανάμεσα σε πιέσεις μεγάλων μειονοτήτων ΜΗ αυτοαποκαλούμενων "μακεδόνων" και με επεκτατικές βλέψεις προσάρτησης Ελληνικών εδαφών, ενώ εγείρει μέσω των διεθνών οργανισμών της "διασποράς Μακεδόνων", εκτός των άλλων, και ζητήματα δήθεν γενοκτονίας και διώξεων.
Να επαναλάβουμε το αυτονόητο πως τα Σκόπια-Βαρντάρ δεν είναι υπόθεση Καταλονίας-κεντρικής Ισπανικής διοίκησης ή Θιβετανοκινεζικών διενέξεων που κάποιοι οργανισμοί επικαλούνται αυτόν τον όρο erga omnes. Τα Σκόπια δεν είναι περιφέρεια της Ελλάδος, αλλά γειτνιάζον κράτος της Ελλάδος που συνορεύει με την Ελληνική περιφέρεια της Μακεδονίας. Η αξίωση αν όχι εφαρμογή του erga omnes θεωρητικά ανάγεται ως προς τον προληπτικό χαρακτήρα σε ενδοκρατικά θέματα περιπτώσεων περιφερειών με δυναμικό αυτονόμησης στην περίπτωση που υπάρχει κάποια ευρεία εθνοτική αυτοδιάθεση αυτοχθόνων ή πραγματικών πολιτιστικών μειονοτήτων. Σε σχέση με τα Σκόπια μοιάζει μόνο ως προαναγγελία προληπτικού χαρακτήρα ανάλογης περιπτώσεων θεωρητικής ισχύος ανθρώπινων δικαιωμάτων όταν συνέρχεται κάποια περιοχή μετά από κάποια σύρραξη όπου τα εδάφη με τους ανάλογους κατοίκους έχουν καταληφθεί από δυνάμεις οι οποίες δεν έχουν σχέση με τις κεντρικές κυβερνήσεις, η προπαρασκευαστικές ενέργειες κατασκευής διζωνικής ομοσπονδίας.
Σε σχέση με τα άνωθεν, η εθνοτική αυτοδιάθεση παραλλήλως των γλωσσικών ιδιωμάτων ως διαδικασία αναγνώρισης δεν μπορεί να αποδοθεί και να κατανεμηθεί ή να χαρακτηριστεί επιλεκτικά ως εθνικιστική ή αντεθνική πολιτικώς, ή "ειρηνική", ή πολιτική απόδειξη προοδευτισμού, ή να στηριχθεί σε αφηρημένες έννοιες "καλής διάθεσης" και σε θεωρητικές κενές διασφαλίσεις εν μέσω του των συνεχώς μετασχηματιζόμενων διεθνών συμφερόντων και πιέσεων και αλλαγής γεωπολιτικών ή κυβερνητικών ισορροπιών εσωτερικά κάποιου κράτους. Προφανώς δεν έχει λόγο κάποιο κράτος μέσω συμμετοχής σε διπλωματική διένεξη που δεν είναι καν υποχρεωμένο να συμμετέχει, να αναγνωρίσει αξιώσεις αυτοπροσδιορισμών άλλου κράτους ή περιθωριακών στημένων εσωτερικών ψευδομειονοτήτων όπως οι ελάχιστοι ομιλούντες παράλληλα με τα Ελληνικά το σερβοβουλγαρικό ή σλαβοβουλγαρικό ιδίωμα και δηλώνουν "΄Ελληνες πολίτες μακεδονικής συνείδησης", όπως δηλαδή νομίζουν τα περισσότερα ιδεοληπτικά κομματικά κέντρα της αριστεράς και οργανώσεις δικαιωμάτων τοποθετώντας καταχρηστικώς την αυτοδιάθεση πάνω απ΄όλα επειδή και μόνο γίνεται κενή αξίωση της αυτοδιάθεσης από τους ψευδομακεδόνες - ψευδομακεδονόφωνους. Μπορεί να είναι βάσιμη ιστορικά και νομικά ως αξίωση για κάποιες (άλλες) περιπτώσεις πάντα θεωρητικά, μπορεί να είναι όμως και καταχρηστική και αιτία σύρραξης και πολέμου.
Θα πρέπει να καταστεί με σαφήνεια προς τους ηλίθιους και επικίνδυνους αλλά και εν δυνάμει προδότες διότι βρίσκονται σε θέσεις λήψης αποφάσεων, πως δεν υπάρχει αντικείμενο ούτε έχει υποχρέωση το Ελληνικό κράτος να συμφωνήσει σε αλληλοϋποχρεώσεις με τα Σκόπια διότι σε συνάρτηση και σύμφωνα με τη στοιχειώδη λογική, δεν υπάρχει κάποια υποχρέωση να δημιουργηθεί παρανοϊκώς τετελεσμένο με την τοποθέτηση των Βορειοελλαδιτών της Μακεδονίας ως "φιλοξενούμενους" κάποιας ψευτομακεδονικής εθνότητας γειτονικού κράτους που θα αμφισβητούν την Ελληνική κυριαρχία με τεχνητώς αναγνωρισμένα κληρονομικά δήθεν ιστορικά δικαιώματα μέσω μάλιστα επικύρωσης από το ίδιο το Ελληνικό κοινοβούλιο αυτού του ψευδούς αλυτρωτισμού. Για τους ίδιους λόγους εξίσου δεν απορρέει καμία υποχρέωση συμβιβασμού και παροχής εκπαιδευτικών δομών σε δίγλωσσους ψευτομακεδονόφωνους μέσω επιβολών και πειθαναγκασμών των διεθνών οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ο "Μακεδονισμός" γεωπολιτικά παραμένει ένας ιδιότυπος και πρωτοφανής ασαφής ανιστόρητος και καταχραστικός αυτοπροσδιορισμός πάνω σε ένα ιδιότυπο απομεινάρι κατά πρώτον της ιδεοληψίας της καθεστωτικής κομμουνιστικής αριστεράς και του εμφυλίου, της ψευτοεξέγερσης του Ιλιντεντ, και κατά δεύτερον στη νεώτερη εποχή, της διάλυσης της Γιουγκοσλαβίας με εκπόνηση του ευρωατλαντικού παράγοντα. Ρεαλιστικά το erga omnes εφαρμογή θα μπορούσε να έχει στο εσωτερικό των Σκοπίων και μόνον ως προς τα επί μέρους της προφανούς ανάγκης παραδοχής της εσωτερικής δεδομένης κατάστασης του γειτονικού κρατιδίου.
Απαιτείται και επιβάλλεται ουσιαστικός σεβασμός στην Εθνική μας κυριαρχία και σε ιστορικά δεδομένα με διεθνή ουσιαστική απαγόρευση σε ηλίθιους αυτοπροσδιορισμούς. Ο μόνος τρόπος που εξασφαλίζει την Εθνική διασφάλιση είναι πως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να εκχωρηθεί ονομασία που περιέχει το όνομα Μακεδονία και καμία αναγνώριση "μακεδονικής εθνοτικής ταυτότητας". Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να δοθούν περιθώρια να καθορίζουν εθνικά θέματα οι ίδιες εγκληματικές νοοτροπίες του διεθνούς παράγοντα που συγκάλυψαν το έγκλημα της εισβολής και των "τετελεσμένων" στην Κύπρο.
υπ.H συσχέτιση του Εrga omnes φαίνεται και ως μέρος της συμφωνίας ώστε να δίνεται έμφαση σε ανούσια πράγματα εντός ενός γενικότερου δόλιου συμβιβασμού που μπορεί να εκληφθεί ως σύνδεση κατασκευασμένων τετελεσμένων που ουδέποτε έχουν πραγματικά προκύψει, εν μέσω ενός ευρωκρατιστικού πολιτιστικού και οικονομικού προφίλ και στις δύο Μέρη της συμφωνίας.
To erga omnes τέθηκε ως συσχετισμός υποχρεώσεων-δικαιωμάτων επικεντρωμένα και λανσαρισμένα στον τρόπο χρήσης και εκφοράς του ονόματος. Καταχραστική είναι γενικότερα η συμφωνία ενώ η ρύθμιση "έναντι όλων" δίνει ένα επιστέγασμα συμβιβασμού συσχετίσεων υποχρεώσεων-δικαιωμάτων έναντι όλων πάνω βέβαια σε ολέθριες υποχωρήσεις μιας συμφωνίας καταχραστικής εις βάρος της Ελλάδος.
Μπορεί να μη διατυπώθηκε ο τρόπος χρήσης "έναντι όλων" (που σε απανταχού εφαρμογές περιλαμβάνει την αυτοδιάθεση και διακανονισμό εμπορικών σημάτων), στο θέμα αυτοπροσδιορισμού εθνότητας και γλωσσικού τομέα, όμως η αυτοδιάθεση που απορρέει εκ΄της ιθαγένειας ή εθνότητας και αναγνώρισης γλώσσης, λειτουργεί ακριβώς το ίδιο, με τον συσχετισμό δικαιωμάτων υποχρεώσεων αποκτώντας εξαιρετικό πλεονέκτημα τα Σκόπια κατόπιν αναίτιων προδοτικών υποχωρήσεων της εγχώριας κυβέρνησης της Ελλάδος.
Αυτομάτως η αναγνώριση ταυτότητας και γλώσσας θα προσπερνά τις διάφορες υποσημειώσεις της συμφωνίας. Θα επαναληφθούν τα ίδια όπως στη Βουλγαρία μέσω ΕΔΑΔ που αναγνωρίζει την αυτοδιάθεση για τους προσκείμενους στον επεκτατισμό του Ιλιντεντ, ή στη Θράκη με εμπλοκή της Τουρκίας παραβιάζοντας τη συνθήκη της Λωζάνης.
"Εμπεδοκλης"
δημοσιευμ. &στο ksipnistere και kostanxan
http://www.ksipnistere.com/2018/06/erga-omnes-x.html
https://kostasxan.blogspot.com/2018/06/erga-omnes_8.html
ΠΗΓΗ:
"ΑΝΤΙ ΜΕΤΑΤΡΟΝ"
http://diasvsmetatron-plegma.blogspot.com/2018/06/erga-omnes_9.html
Παρασκευή, 8 Ιουνίου 2018
ΕΠΙΤΟΜΕΑΣ "ΑΝΑΚΟΙΝΩΤΗΣ": ΕΧΘΡΟΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ !!! - ΠΡΟΣΟΧΗ !!! - ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ !!! - ΠΡΟΣΟΧΗ !!! - ΛΑΜΒΑΝΕΤΕ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ !!! - ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΟΥΤΕ ΤΟ ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΟΥΤΕ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΤΕΘΕΙ ΣΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΣΑΣ ΟΥΤΕ ΤΟ ΠΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΚΑΤΑ ΠΑΝΩ ΣΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΑΦΑΝΙΣΕΙ !!! - "MANOWAR - WARRIORS OF THE WORLD"
"ΑΝΑΚΟΙΝΩΤΗΣ"
ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ Νο
[
00094
] [ 2016.10.28 04:00
]
Manowar - Warriors Of The World
https://youtu.be/V4aCwfRYLWg
http://anakoinwths.pa-sy-a.gr/2016/10/28/04-00/pa-sy-a_anakoinwths_2016-10-28_04-00.htm#plohgos_03
http://anakoinwths.pa-sy-a.gr/2016/10/28/04-00/pa-sy-a_anakoinwths_2016-10-28_04-00.htm#plohgos_03
Πέμπτη, 7 Ιουνίου 2018
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ "ΜΑΥΡΗ ΦΑΤΡΙΑ" - ΑΝΩΝΥΜΟΣ - ΣΧΟΛΙΑ: "...Η ΑΚΡΙΒΗΣ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΜΦΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΗ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ μέρος 1-5..."
Ανώνυμος 4 Ιουνίου 2018 - 8:07 μ.μ.
Η ΑΚΡΙΒΗΣ ΠΑΡΑΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΜΦΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΗ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ μέρος 1-5
Συχνά αρκετοί επικαλούνται την ακροτελεύτια διάταξη περί εσχάτης προδοσίας τόσο για το μνημόνιο όσο και και για τους λόγους του σκοπιανού. Πιστεύετε όμως πως κάτι τέτοιο θα γίνονταν ως πολιτική κοινοβουλευτική ψηφοφορία, εάν δεν είχε εξασφαλιστεί και προσυμφωνηθεί προηγουμένως απ΄ άλλους όσους χρειάζεται θεσμικά για να γίνει το ξεπούλημα;;
Η κατηγορία για εσχάτη προδοσία αφορά το πολίτευμα και τον υποκειμενικοποιημένο πλέον σφετερισμό της εξουσίας, και όχι τη διαπραγμάτευση τμήματος Εθνικής κυριαρχίας που γίνεται από προδότες, όπως τελείται αυτή τη στιγμή κατάχρηση πληρεξουσιότητας μέσω κατάχρησης όλων των εξουσιών και όσον αφορά το σκοπιανό και όσον αφορά τον αποπληθυσμό της Ελλάδος μέσω οικονομικής εξόντωσης, αλλά και άλλων πολιτιστικών μεθόδων αντικατάστασης του πληθυσμού.
Άρα ως κατηγορία η εσχάτη προδοσία εκλαμβάνεται ως έμμεση, δηλαδή παραμένει μια έκκληση προς την κρίση αυτών των ίδιων που κυβερνάνε να θεωρήσουν ότι γίνεται «σφετερισμός της λαϊκής κυριαρχίας» ώστε να μην επικυρωθεί σαν διακρατικό «φεκ» και νόμου του κράτους η κοινοβουλευτική ψήφιση συμφωνίας παραχώρησης κάποιου ονόματος που θα ζημίωνε και θα έθετε υπό αμφισβήτηση και κίνδυνο τα εθνικά μας κυριαρχικά συμφέροντα.
Δεν γίνεται καμία αναφορά περί Εθνικής κυριαρχίας στο 120 αλλά για «λαϊκή κυριαρχία» ενώ οι κίνδυνοι από το σκοπιανό αφορούν τμήμα Εθνικής κυριαρχίας.
«Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων.
» Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία, οπότε αρχίζει και η παραγραφή του εγκλήματος.»
Συγνώμη για την μερική απογοήτευση, αλλά στην ακροτελεύτια διάταξη δεν εμπίμπτει άμεσα και ξεκάθαρα το αξιόποινο για προδοσία στο Σκοπιανό και για αναμενόμενους κινδύνους αμφισβήτησης της Εθνικής κυριαρχίας.
Ένα πολύ συγκεκριμένο και πολύπλοκο θέμα δεν πρέπει να ανάγεται σε εμεσότητες και γενικότητες περί διαφύλαξης ουσιαστικά του μεταπολιτευτικού κατεστημένου και κρίσης των πραγμάτων από το ίδιο.Οι ιδέες του Ζαν-Ζακ Ρουσσώ περί λαϊκής κυριαρχίας δεν μπορούν να βοηθήσουν πολύ σε αυτό το διακρατικό θέμα. Δεν βοήθησε η «φωνή του λαού» ούτε λήφθηκε από το δικαστικό σώμα υπόψιν στις υποθέσεις μηνύσεων για το μνημόνιο που ενδεχομένως έμοιαζε κάπως περισσότερο σχετικό και βάση ενωτισμού αριστερών και δεξιών παρατάξεων.
Το 120 δεν αφορά άμεσα το θέμα της ονοματοδοσίας, σίγουρα δεν θα αποκομιστούν πολλά μέσω αναμενόμενων μηνύσεων στηριγμένες πάνω και μόνο στην ακροτελεύτια διάταξη.
Σίγουρα θα θυμάστε ως αλληλουχία δρώμενων την περίπτωση προσφώνησης Μπενάκη προς Παπούλια στις 8/2/2005. https://www.youtube.com/watch?v=AMwpBzdzo_M
Σύμφωνα με την προσφώνηση, από το προδοτικό πολιτική κατεστημένο στο κράτος της μπανανίας ευημερία θεωρείται προς χάρις κάποιας ασαφούς ειρήνης και ασφάλειας ο περιορισμός της κυριαρχίας και εθνικών συνόρων. Θα έπρεπε να συλληφθούν. Δίνουν έμφαση στην αοριστία περί ειρήνης και ασφάλειας για να προσβάλουν και την ασφάλεια και την διεθνή ειρήνη της χώρας.
Ανώνυμος 4 Ιουνίου 2018 - 8:14 μ.μ.
Η ΑΚΡΙΒΗΣ ΠΑΡΑΜΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΜΦΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΗ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ μέρος 2
Για να συνδεθεί ο σφετερισμός της λαϊκής κυριαρχίας με πλάνη και σφετερισμό εξουσίας προς προδοσία και συμφωνία μέσω συνεννόησης με ξένη δύναμη για παράδοση Εθνικής κυριαρχίας πέραν του ότι χρειάζονται εκατοντάδες σελίδες δικογραφίας ίσως και άνω των χιλίων που κανένας ποτέ δεν έχει γράψει, ούτε αυτές οι ψευτομηνύσεις που γίνονται ή θα γίνουν για το σκοπιανό θα περιέχουν, δεν θα είναι δυνατόν να ευσταθούν ως μηνυτήριες αναφορές και παραπομπή για προδοσία, εάν δεν περιλαμβάνει αναφορές σε άλλα άρθρα του πκ καθώς και τεκμηρίωση για το που θα οδηγήσει η συμφωνία. ΄Ολοι γνωρίζουμε πως το κοινοβουλευτικό σώμα στη συντριπτική του πλειοψηφία δεν είναι αφοσιωμένο στην Πατρίδα, αλλά υπάρχει κενό περιγραφής για τη νομική μομφή περί ελείψεως αφοσίωσης στην Πατρίδα εξαιτίας της ψήφισης για το ονοματολογικό εάν δεν γίνουν αναλυτικά κατανοητά ως μομφή οι κίνδυνοι του ξεπουλήματος του ονόματος στα Σκόπια και αναγνωρίσεις μακεδονικής ταυτότητας και γλώσσας ενώ αυτές οι αναγνωρίσεις συνεπάγονται με τους επιθετικούς επεκτατισμούς του γειτονικού κρατιδίου.
Εάν οι μηνύσεις και εξώδικα στηρίζονται μόνο στην ακροτελεύτια διάταξη θα κατέληγαν στην υποκειμενική κρίση εάν δεν περιλαμβάνουν και αναφορές σε ακριβείς παραβιάσεις των πολιτικών και ακριβείς παραπομπές στον ποινικό κώδικα. Θα έχουν την τύχη όπως αυτά τα εξώδικα με συμπληρώσεις έτοιμων φορμών που έγιναν εναντίον του μνημονίου τα οποία κυκλοφορούσαν στο διαδύκτιο.
Εάν παραχωρηθεί η ονομασία μπορεί να γίνει επίκληση άρθρων του δευτέρου κεφαλαίου περί προδοσίας της Χώρας π.κ άρθρα 138 και κυρίως 139 151 (και το 140) για τον σχηματισμό νομικής μομφής προδοσίας εις βάρος της διπλωματικής αποστολής και της κυβέρνησης, και όσων οργανωμένων φορέων έχουν δηλώσει ανοιχτά και εγγράφως ή ως κίνημα την υποστήριξη «μακεδονικής ταυτότητας» και σε ψευτοαλυτρωτικές διαθέσεις των Σκοπίων και όσων τελικά παραβιάζουν καταχραστικώς μέσω των εξουσιών την πληρεξουσιότητα ( άρθρο151 πκ) και υπερψηφίσουν την παραχώρηση του ονόματος και την αναγνώριση κάποιας «εθνοτικής μακεδονικής ταυτότητας» για προδοσία της χώρας και συνεργασία με εχθρικές δυνάμεις αφού μηχανορραφούν ως εντεταλμένοι ξένων δυνάμεων και στρατιωτικών δογμάτων ξένων χωρών θέτοντας μεθοδευμένα σε διαπραγμάτευση τμήμα της εθνικής κυριαρχίας.
Ανώνυμος 4 Ιουνίου 2018 - 8:17 μ.μ.
Η ΑΚΡΙΒΗΣ ΠΑΡΑΜΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΜΦΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΗ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ μέρος 3
151
Όποιος ως πληρεξούσιος του ελληνικού κράτους ή συμμάχου του, διεξάγει με κάποια άλλη κυβέρνηση υποθέσεις του εντολέα του με πρόθεση κατά τέτοιο τρόπο που να μπορεί να προκύψει βλάβη για τον εντολέα, τιμωρείται με κάθειρξη.
151 ΠΕΡΙ ΕΠΙΚΛΗΣΕΩΣ – ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ισχύει άμεσα και ξεκάθαρα, η κυβέρνηση (ως πληρεξούσιο όργανο) διεξάγει υποθέσεις με άλλη κυβέρνηση και προκαλεί βλάβη στον εντολέα του, τον Ελληνικό λαό που η εθνική κυριαρχία είναι ζωτικά συνυφασμένη με το Εθνος-λαο. Ισχύει επίσης και από τη στιγμή που συμφωνήθηκε η σύμβαση του μνημονίου με δέσμευση της Εθνικής κυριαρχίας.
138 ΠΕΡΊ ΕΠΙΚΛΗΣΕΩΣ -ΕΦΑΡΜΟΓΉΣ Σωματική βία για να συγχωνεύσουν εδάφη με άλλη χώρα μπορεί να ασκήσουν άλλοι αντί των εγκάθετων της κυβέρνησης, όπως οι «εγγυήτριες» δυνάμεις των Σκοπίων εξαιτίας σειράς των κυβερνητικών αποφάσεων εδώ στη «μπανανία». Βάσει του 138 σωματική βία ή απειλή σωματικής βίας μπορεί να θεωρηθεί και η πραξικοπηματικού τύπου βία 135 137 πκ προς αυτούς που προσπαθούν να ανακόψουν την προδοσία.
Όπως σπασμωδική παρεμπόδιση από προδοτικό τμήμα κρατικού μηχανισμού και τμήματος σωμάτων ασφαλείας ( με τη πιθανή συνδρομή του παρακράτους ) ως «εμφύλιο» αντικρουόμενο ταυτόχρονο αντιπραξικόπημα παρεμπόδισης συλλήψεων πολιτικών που συμφώνησαν στην παράδοση της ονομασίας γνωρίζοντας, ή μη, πως νομιμοποιούν και επικυρώνουν τις προθέσεις ψευδοαλυτρωτισμού δημιουργίας της ηνωμένης μακεδονίας και προσάρτησης της Ελληνικής Μακεδονικής περιφέρειας που αποτελεί κύριο και μοναδικό σκοπό του «μακεδονισμού» των Σκοπίων και διεθνών ψευτομακεδονικών λομπυ.
Πιθανή διαταγή συλλήψεων και άρα σωματικής βίας από εγκάθετους εναντίον και καταχραστικώς προς όσους διαφωνούν ή προς όσους θέλουν να συλλάβουν τους επίορκους για προδοσία σχηματίζει περιεχόμενο μομφής εναντίον των εγκάθετων ως προπαρασκευαστικές πράξεις εσχάτης προδοσίας, αφού οι συλλήψεις επί της ουσίας πολιτικών κρατουμένων θα μεθοδεύονται ώστε να διευκολυνθεί η προδοσία της συγχώνευσης εδαφών σε άλλο κράτος. Και οι δύο πλευρές θα επικαλούνται (μόνο) προπαρασκευαστικές πράξεις εσχάτης προδοσίας.
Οι συμφωνούντες με την παράδοση του ονόματος θα δρουν με πρόσχημα τη σταθερότητα μόνο του πολιτεύματος ή για κάποια αποφυγή αποτροπή κατάλυσης του κοινοβουλευτισμού, εξαπολύοντας το δικό τους τμήμα κρατικού και παρακρατικού μηχανισμού, και οι μη συμφωνούντες θα προσπαθούν να αντικρούσουν την προδοσία του σφετερισμού λαϊκής κυριαρχίας, αλλά και της προδοσίας της χώρας και παράδοσης εθνικής κυριαρχίας.
Ανώνυμος 4 Ιουνίου 2018 - 8:20 μ.μ.
Η ΑΚΡΙΒΗΣ ΠΑΡΑΜΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΜΦΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΗ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ μέρος 4
Όπως τονίστηκε δεν αφορά άμεσα την προστασία Εθνικής κυριαρχίας το 120. Η μορφή του πολιτεύματος δεν συνεπάγεται πάντα, και αναλόγως με ποιους εξετάζουν τις υποθέσεις, με τα συμφέροντα της Εθνικής κυριαρχίας.
Έτσι στο κράτος της «μπανανίας» οι εγκάθετοι θα διατάζουν συλλήψεις ή θα ζητούν βοήθεια από τους νατοϊκούς, τις σταθμευμένες μεραρχίες ή ιδιωτικούς στρατούς για να σταματήσουν τις αντιδράσεις, με επίκληση την τάξη και την καταστολή εξέγερσης και παρακινήσεων «εσχάτης προδοσίας», ήτοι αντίστροφα οι προδότες θα επικαλούνται το 120. Κάποια προβοκάτσια σίγουρα θα επινοηθεί και θα χρησιμοποιηθεί για τον άνωθεν σχεδιασμό.
Κάνουν όμως ολέθριο λάθος, πιθανότατα θα ασκήσουν σωματική βία για να διευκολύνουν πολιτικά τη μεθόδευση απώλειας και συγχώνευσης εδαφών με άλλο κράτος. Το κράτος, ή τμήμα αυτού, συμμετέχοντας στην εξυπηρέτηση αυτονόμησης της περιφέρειας, ακόμα και με τη συμμετοχή συμμάχων, διαπράττουν όσοι επίορκοι συμμετέχουν και προδοσία της χώρας 138-151 πκ και προπαρασκευαστικές πράξεις εσχάτης προδοσίας 135 137 120-4.
Σωματική βία θεωρείται και η εντολή για σύλληψη κάποιου ο οποίος βάσει του νόμου ΄θέλει να εφαρμόσει το σύνταγμα και τους νόμους ώστε να αποτρέψει προδοσία, αλλά αποτρέπεται μέσω σωματικής βίας από εντολές μερίδας εξουσίας του ίδιου του προδοτικού κράτους.
Αναδεικνύεται ενδεχομένως και η σημασία του «πολιτικού κρατούμενου» που μάλλον ανάγεται στο άρθρο 135 -137 ΠΕΡΊ ΠΡΟΠΑΡΑΣΚΕΥΑΣΤΙΚΏΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ από μερίδα του κράτους.
Η σωματική βία σε αυτή την περίπτωση δεν χρειάζεται να είναι κατ΄ανάγκην παραστρ/τικη για να εμπίπτει στο νόμο αφού παράστρ/τικα μπορεί να φερθεί και μέρος του κράτους ζημιώνοντας τη χώρα. Το σύστημα θα προσπαθήσει να αντιστρέψει τα πράγματα και να κατηγορήσει για εσχάτη προδοσία όσους αντιστέκονται στην συγχώνευση και απώλεια εθνικής κυριαρχίας.
Κάποιοι μάλιστα διαδίδουν πως όσοι υποστηρίζουν παρέμβαση του στρατού για το μακεδονικό είναι»εσχάτη προδοσία» ως απόδειξη πως η διαφύλαξη του σάπιου πολιτικού συστήματος μιας (οποιασδήποτε) χώρας που συγκροτεί δήθεν κάποια μορφή πολιτεύματος (κατεστημένου με πρόσχημα το πολίτευμα) δεν συνάδει πάντα τη διαφύλαξη εθνικής κυριαρχίας.
139 ΠΕΡΙ ΕΠΙΚΛΗΣΕΩΣ – ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ. Εξαιτίας της παράδοσης του ονόματος θα προσπαθήσουν να γονατίσουν τον Ελληνικό λαό για να περάσει σταδιακώς και μέσω διοικητικών αλχημιών και αποκέντρωσης η περιφέρεια χωρίς σύρραξη στα Σκόπια. Εξαιτίας όμως αυτής της συμφωνίας εάν αμφισβητηθεί η Εθνική κυριαρχία θα είναι πραγματικά αιτία πολέμου ή σύρραξης και προσβολή της διεθνούς ειρήνης της χώρας. Δηλαδή το αντίθετο της δήθεν ειρήνης και σταθερότητας που επικαλούνται, όπως στην προσφώνηση της Μπενάκη. Το αν προδώσει ο στρατός αμαχητί ή συμφωνήσει στην προσάρτηση περιφέρειας σε ξένη δύναμη είναι άλλο θέμα, δηλαδή θα καταστούν κι΄ αυτοί ως προδότες. ΄Ηδη αποστρατιωτικοποιούν τη Μακεδονία.
Η κυβέρνηση της μπανανίας συνεννοείται και διαπραγματεύεται με ξένη κυβέρνηση με σκοπό να επιφέρει αποδεδειγμένα καταστάσεις που θα προκαλέσουν σύρραξη αφού τα σκόπια θα μπορούν να επεκτείνουν εξαιτίας τετελεσμένων τον αλυτρωτισμό τους και κάτω από πολύ ευνοϊκότερες για τα σκόπια συνθήκες «κληρονομικών εθνοτικών αναγνωρισμένων δικαιωμάτων» και χώρας με ονομασία και περιγραφές περιέχουσες το όνομα περιφέρειας ¨Μακεδονία» γειτονικής χώρας. Επίσης με μηχανορραφίες η κυβέρνηση εκθέτει με πρόθεσή του το ελληνικό κράτος σε κίνδυνο εχθροπραξιών σε σχέση με το 140 πκ.
Ισχύει λοιπόν το 139 αφού εάν ενταθούν οι διεκδικήσεις ή τεθούν τετελεσμένα για την απώλεια της περιφέρειας, τότε επέρχεται διατάραξη της διεθνούς ειρήνης και πόλεμος ή σύρραξη με τα σκόπια και τις «εγγυήτριες δυνάμεις» ακόμα και εάν θεωρούνται σε κάποιους οργανισμούς σύμμαχοι.
Ανώνυμος 4 Ιουνίου 2018 - 8:35 μ.μ.
Η ΑΚΡΙΒΗΣ ΠΑΡΑΜΠΟΜΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΜΟΜΦΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΗ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ μέρος 5
Διαχειριστείτε τις πληροφορίες κατά βούληση και για νόμιμους λόγους με δεύτερη και τρίτη γνώμη άλλων. Η στρατηγική είναι απλή: Σχηματίζουμε μομφή και για όσους κρατικούς «πεφωτισμένους» θα θεωρούσαμε «σωτήρες» και καταφύγιο υπό άλλες συνθήκες, εφόσον συμμετέχουν και αυτοί από διαφορετικό τμήμα της εξουσίας στην προδοσία. Είμαστε επιφυλακτικοί με όλα τα μέρη της εξουσίας, εφόσον ένα τέτοιο γεγονός μειοδοσίας δεν γίνεται να προχωρήσει εάν δεν είναι συνεννοημένοι όλοι μεταξύ τους. Άρα ανάλογη θα είναι και η νομική κίνηση, ή ό,τι άλλο, εναντίον τους.
Άρα εάν συντελεστεί η προδοσία δεν θα επιτρέψουμε να κάνουν τους πατριωτικούς φορείς «μπαλάκι» για την εύρεση και απόδοση ευθυνών. Δεν θα επιτρέψουμε να σχηματίσουν εκείνοι (οι προδότες) πρώτοι ψευτομομφή.
Θέλουμε να διασώσουμε την Εθνική κυριαρχία της χώρας και όχι λυόμενα περιστασιακά κατεστημένα.
Το κείμενο φυσικά δεν έχει μορφή νομικής και μηνυτήριας αναφοράς ούτε είναι πομνημα, ούτε μέσο στρέψεως εναντίον πολιτεύματος κάποιας χώρας, ούτε ερμηνείες, αλλά ένα δοκίμιο με επισημάνσεις νομικού περιεχομένου και όχι μηνυτήρια σύνταξη αναφοράς. Ο σκοπός είναι η δημιουργία εύλογων επιφυλάξεων για φωνές και αιτήματα κάποιων «συμπληρώσεων» έτοιμων φορμών με ψευτομηνύσεις για εσχάτη προδοσία κατόπιν εποπτείας και σύνταξης δικηγόρων και μη, που ίσως θέλουν να συγκαλύψουν το μέγεθος των πράξεων της κυβέρνησης. Αυτές οι μηνύσεις θα καταλήξουν στο ράφι ή στα σκουπίδια όχι επειδή είναι μόνο προδοτικό το δικαστικό σύστημα, αλλά γιατί δεν είναι τεκμηριωμένες, δεν συνδέουν τίποτα απολύτως.
Η κυβέρνηση της μπανανίας, εκλεγμένη παρά ταύτα, δεν προσπαθεί κατά την παρούσα φάση δια της βίας να συγχωνεύσει εδάφη με άλλο κράτος, αλλά δια της τρέχουσας πολιτικής συνεννόησης με ξένη κυβέρνησης και δια της κατάχρησης πληρεξουσιότητας 151 πκ και γενικότερης συγκεκαλυμμένης μεθόδευσης, ήτοι μηχανορραφίας σε συνεννόηση με ξένη κυβέρνηση εις βάρος εθνικών διακρατικών θεμάτων που θα οδηγήσουν σε χειρότερα.
Επίσης η κυβέρνηση είναι νόμιμα εκλεγμένη αν και έχει προδώσει ουσιαστικά σε όλα τα θέματα τη λαϊκή βούληση, όμως η εσχάτη προδοσία τόσο για το σκοπιανό όσο και για την παράδοση της εθνικής κυριαρχίας μέσω του μνημονίου δεν αποδεικνύεται εάν δεν γίνουν συνδυασμοί με έμφαση σε άλλα άρθρα αλλά πιθανώς και σε διεθνείς διατάξεις.
Διαχειριστείτε τις πληροφορίες κατά βούληση και προσοχή στην αντεστραμμένη κίνηση κατηγορίας «εσχάτης προδοσίας» στις έσχατες στιγμές από το ίδιο, ή τμήμα του ίδιου του προδοτικού πολιτικού και δικαστικού, αλλά όχι Εθνικoύ συστήματος.
ΠΗΓΗ ΣΧΟΛΙΩΝ:
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ "ΜΑΥΡΗ ΦΑΤΡΙΑ"
μέρος 1
http://mavri-fatria.blogspot.com/2018/03/blog-post.html?showComment=1528132068238#c1933514339633995181
μέρος 2
http://mavri-fatria.blogspot.com/2018/03/blog-post.html?showComment=1528132468321#c7402716450634952172
μέρος 3
http://mavri-fatria.blogspot.com/2018/03/blog-post.html?showComment=1528132656240#c3510882323940715106
μέρος 4
http://mavri-fatria.blogspot.com/2018/03/blog-post.html?showComment=1528132819944#c1807322196842256713
μέρος 5
http://mavri-fatria.blogspot.com/2018/03/blog-post.html?showComment=1528133726579#c5520593034270000933
Τετάρτη, 16 Μαΐου 2018
"YOU TUBE" - "ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΝΔΡΩΝ": ΠΑΣΥΑ - ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΑΣ - 12
ΠΑΣΥΑ - ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΥ ΠΑΙΔΟΜΑΖΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΙΑΡΧΙΑΣ - 12
Τετάρτη, 9 Μαΐου 2018
PALESTINIAN SLINGSHOT VS ISRAELLI DRONE: 1 - 0
Palestinians take down 2 IDF drones with ‘high-tech weaponry’ rocks and slingshots
Σάββατο, 21 Απριλίου 2018
"YOU TUBE" - "ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΑΝΔΡΩΝ": GAZA PALESTINE 20-04-2018 - ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΣ ΣΙΩΝΙΣΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΚΟΠΕΥΤΗΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
GAZA PALESTINE 20-04-2018 - ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΣ ΣΙΩΝΙΣΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΚΟΠΕΥΤΗΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ
https://www.youtube.com/watch?v=RCcTeVl58qg
https://youtu.be/RCcTeVl58qg
https://www.youtube.com/watch?v=RCcTeVl58qg
https://youtu.be/RCcTeVl58qg
GAZA PALESTINE 20-04-2018 - ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΣ ΣΙΩΝΙΣΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΚΟΠΕΥΤΗΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ - ΑΟΠΛΟ ΠΑΙΔΙ ΠΥΡΟΒΟΛΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΑΠΟ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΚΟΠΕΥΤΗ
GAZA PALESTINE 20-04-2018
ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΣ ΣΙΩΝΙΣΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΚΟΠΕΥΤΗΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ - ΑΟΠΛΟ ΠΑΙΔΙ ΠΥΡΟΒΟΛΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΑΠΟ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟ ΣΙΩΝΙΣΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΚΟΠΕΥΤΗ
ΙΣΡΑΗΛΙΝΟΣ ΣΙΩΝΙΣΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΣΚΟΠΕΥΤΗΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΠΑΙΔΙ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ - ΑΟΠΛΟ ΠΑΙΔΙ ΠΥΡΟΒΟΛΗΘΗΚΕ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΑΠΟ ΙΣΡΑΗΛΙΝΟ ΣΙΩΝΙΣΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΚΟΠΕΥΤΗ
Younes Arar
11 ώρες
Few minutes ago, moment a terrorist Zionist occupation sniper shot a Palestinian child Mohammed Ibrahim Ayoub right in the head, Gaza, occupied Palestine, 20 April 2018.
#GreatReturnMarch
Unarmed Child he was shot in the head by an terrorist Zionist occupation sniper
"FACEBOOK"
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10157375463660760&set=pcb.10157375465195760&type=3
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)